Listen to my poem

« DRILL BABY DRILL! » (*)   The drill bites deep, a rhythmic sound as the earth yields secrets, hidden profound a quest for power, a story we want to tell what ever takes that from paradise to hell.   « Drill baby drill! » is our new chant so bold, through time echoes, a story to unfold, it's an earth dance in the day and night of progress and greed, of need and of might.   The oil flows free like a black gold stream, our future full of fuel, what a dream to beam, but what about consequences, we have always to ask as nature's balances have already begonnen to task   So let us drill on and on, but with a careful hand, listening to the earth across the whole land, because in its depths, precious wisdom does lie a hot reminder to respect, before we've said goodbye.   2025©G.Tzivras -------------------------------- (*) … as Mr. Trump says https://youtu.be/3VeaEv24ATw?si=MfogllWwQMs6L8FC

   «Κίμων και Περρώ» ή η «Ρωμαϊκή ευσπλαχνία» (*) / ΣΟΝΕΤΟ   Στo «Αξιομνημόνευτα έργα και λόγια» του Μάξιμου Βαλέριου γνωστού Ρωμαίου ιστορικού εκφραστικού κι αιθέριου έχουμε την περιγραφή του « Κίμωνα και της Περρώ » που ο Ζαν-Μπατίστ Ντεσαί ζωγράφισε πίνακα εντυπωσιακό.   Απεικονίζει του ηλικιωμένου  Κίμωνα την ιστορία που είχε καταδικαστεί σε θάνατο δια λιμοκτονίας, επίσης πίνακας γνωστός ως η «Ρωμαϊκή ευσπλαχνία» που η κόρη του Περρώ σώζει της προθανάτιας αγωνίας,   αφού κάθε φορά που έρχεται μέσα εις το  κελί του θηλάζει τον κι έτσι σώζει ψυχή και τη ζωή του. Ο πίνακας τούτος του Ντεσαί παράδειγμα χαρακτηριστικό είναι της Αναγέννησης και δη του Ροκοκό.   Η Τέχνη έχει τη δύναμη να εκφράζει συναισθήματα και δίχως λόγια να μιλά για θύτες και για θύματα.   2025©G.Tzivras ----------- (*) Cimon und Pero (Caritas romana) Λάδι σε καμβά / 124 x 96,5 cm του Jean-Baptiste Deshays, γνωστού και ως Deshays de Colleville (1729–1765) ...

  ΤΟ ΞΥΠΝΗΜΑ / 21.3.(2025)   Διαβάζοντας το βιβλίο «Στον Κήπο του Επίκουρου, Αφήνοντας πίσω τον τρόμο του θανάτου» του Ίρβιν Γιάλομ (*) στη σημερινή παγόσμια ημέρα της Ποίησης ( **).  Από την ποιητική μου συλλογή « ΠΟΙΗΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ ΣΤΗ ΛΟΓΟΥ ΤΕΧΝΗ »   Η λέξη του ήτανε γνωστή, την λέγανε Θνητότητα που ανέκαθεν στο νου της είχε η ανθρωπότητα, σε κάποιο ξύπνημά του ήρθε και στο δικό του νου που μέχρι τότε ανέφερε έτσι στα κουτουρού.   Έτρεξε στον καθρέφτη του, πρόσεξε τα μαλλιά του που ήταν άσπρα, σαγόνι κρεμασμένο και η μιλιά του κόπηκε που οι ώμοι του είχανε καμπουριάσει έτσι που ο χρόνος πέρναγε αυτά τάχε ξεχάσει.   Γενέθλια σε παρέλαση στρόγγυλες δεκαετίες κάμποσοι φίλοι απ' τα παλιά πιο γερασμένοι μ' αγωνίες, στις δε παλιές φωτογραφίες του, τότε που ήτανε παιδί κάποιοι απ' τα γύρω πρόσωπα από καιρό νεκροί.   Και κείνη η συνάντηση σε κάποιο όνειρό του που όρθιο μπροστά του είδε ίδιο το θάνατό του, στον ξύπνιο του σε περισυλλογή και άγχ...

  Μ ία  α κόμη ΣΥΜΠΤΩΣΗ 23:20:28 - 28.02.23 (*)     Πελώρια σπίθα φώτισε τη γη στο χάος η σπαρακτική κραυγή που έβγαλε στόμα γυρισμένο σ' όνειρο αίφνης περασμένο.   Εικοσιτρείς και είκοσι και εικοσιωχτό στις εικοσιωχτό δευτέρου του ε ικοσιτρία δρόμοι κομμένοι μες στον κουρνιαχτό σε αναστημένη δυστυχία.   Μια πεταλούδα πέταξε σε μονοπάτια σκοτεινά, ρίζες χαθήκαν τρανταχτά, ποιός τάχα μοίρα έταξε;   Τυχαία ή μήπως σκόπιμα σμίξαν οι ράγιες ξαφνικά; Ποιός τη στιγμή είχε προβλέψει που η ώρα διέλυε τη σκέψη;   Άνθρωποι βρέθηκαν εκεί άγριος παλμός να τους ενώνει χωρίς να ξέρουν το « γιατί » ψυχή είδε σώμα να παγώνει.   Και ποιός θα ψάξει πιο βαθιά να βρει το νήμα στα κρυφά της πληγωμένης λογικής ΣΥΜΠΤΩΣΗΣ καταστροφικής;   Είναι η τύχη μας τρελή στη σύμπτωση να εθελοτυφλεί; Κάποιοι τη λέν' καθορισμένη πικρή η γεύση της να μένει μία ακόμη ΣΥΜΠΤΩΣΗ θα πουν που μεταφυσικά σιωπούν.     2025©G.Tzivras ---------------- (*) Ήταν 28.02.23 και ...

  Η Γυναίκα στην Ελληνική Επανάσταση του 1821   8.3.2025: Στη σημερινή παγκόσμια ημέρα της ΓΥΝΑΙΚΑΣ και πλησιάζοντας την εθνική μας Επέτειο της 25 ης Μαρτίου το ποίημά μου  από την ποιητική μου Συλλογή  «ΕΛΛΑΔΑ ΜΟΥ, Στο Τότε, στο Μετά, στο Τώρα» Εκδόσεις Κούρος, Αθήνα 2024     Όπως στα διάφορα Π ολλά μας που σκέψη και καρδιά μας ξεχνάνε τη ΓΥΝΑ Ι ΚΑ γι α ΜΑΝΑ μας ΓΥΝΑΙΚΑ γκρέκα, έτσι και γι α το είκοσιένα τον λόγο έχουμε λιψό, σπάνιο κάπως, σιγανό γι Αυτήν σχεδόν κανένα.   Μιλάμε για οπλαρχηγούς ξεχνώντας γυναικείους ρόλους δυνατούς, παράδειγμα ο Δραγούμης, μέγας   ιστορικός, να παραλείπει ενστινκτωδώς(;!) Μαντώ την Μαυρογένους μ εγίστης μας του Έθνους εις της Τροιζήνας την Εθνοσυνέλευση, της αγνοεί την έλευση, ενώ ο Παπαρηγόπουλος ή άλλος ... Γ υρευόπουλος ξεχνάει τις Ελληνίδ ες σα νάτανε ...Περσίδ ες , σα νάλεγε " Δεν οίδα! Οίδες ; ”   Σημαντικές γι ’ αυτό πηγές εκτός απ' το Δ ημοτικό μας τραγούδι Ε λληνικό μας είναι κάποιες ψυχές...