Listen to my poem

  ΣΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΑ Σ Ε ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ   Από την ποιητική μου συλλογή « ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ »   Εψές τη νύχτα « ξύπνησα » σε μια γωνιά του Αργοστολιού γνώριμη νάν' λουσμένη σ' ηλιοβασίλεμα του Φαναριού, στο γύρισμα του δρόμου εκεί που πάει προς το φάρο να ξεπροβάλλει ο γηραιός Μορφέας « -Θα σε πάρω! »  μου είπε και πλησίασε « -Απόψε όμως δεν είμαι εδώ μονάχος καθώς βλέπεις! » Ίσα και μπόρεσα να δω στον ήλιο τη μορφή σου σε μια γαλάζια φορεσιά κι ο χρόνος εσταμάτησε σε μια χρυσή αντηλιά. Μα στο πλησίασμα ήτανε σαν κάτι να μου κρύβεις δεν μίλαγες, με κοίταζες, ψέλισσα πως με θλίβεις, ήθελα μα δεν σου έλεγα ν' ακούσεις την καρδιά σου στο χτύπο της επίστευα, θάβρισκες τη μιλιά σου.  Το άγγιγμά σου και η ματιά λόγια θέλαν να κρύψουν σε μια σιωπή απόκοσμη δεν θέλανε να θλίψουν ούτε Μορφέα μηδέ εμέ, εσύ τόχες θελήσει αυτό που αυθαίρετα η ζωή σούχε πικρά στερήσει. Το διάβασα, το ένιωσα μα πως να απαιτήσω, για τη ζωή αδύνατο και πως να το ζητήσω; Δεν ξέρ...

  Ο ι Ο λυμπιακοί Α γώνες   Από την ποιητική μου συλλογή "ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ ΠΟΙΗΤΙΚΑ ΔΟΣΜΕΝΑ"     Στην Πελοπόννησο άρχισαν και δη στην Ολυμπία οι αγώνες εις το χώρο εκεί σε απόλυτη ευφορία και σε αγνό ανταγωνισμό τροφή για σώμα και ψυχή το 776 προ Χριστού Αγώνες οι Ολυμπιακοί   με απάντων των Ελλήνων ευρεία συμμετοχή συνάντηση σώματος-ψυχής, τελετουργία ιερή, που μόλις άρχιζε σταμάταγαν πολέμοι εχθροπραξίες αφού είχαν πάνω απ' όλα τους μόνο αθλητικές αξίες.   Καιροί ακμής και παρακμής πέρασαν στους αιώνες ώσπου ο Θεοδόσιος λεγόμενος ο μέγας είπε τέτοιοι αγώνες ήταν ειδωλολατρικοί και το 393 μετά Χριστόν κατάργησε και τσ’ έστειλε ...εις τον   Εξαποδόν.   Πέρασαν δεκαπέντε αιώνες για να αναβιώσουν ώσπου ο Πιερ Ντε Κουμπερτέν μαζί με τον Βικέλα δημιουργίας τη φωνή εμπόρεσαν να αρθρώσουν , οι Αγώνες ξαναρχίσανε με σάλπιγγες και βιολοντσέλα.   Η αρχαιολογική αγάπη Γάλλων τε και Γερμανών στους θησ...

  ΣΤΟΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟ ΚΑΝΤΗΛΑΝΑΥΤΗ                   Κοινωνικοδιδακτικόν Από την ποιητική μου συλλογή «Ευτράπελα – Κοινωνικά» Άξιος εργάτης ο Γιωργής ήταν καντηλανάφτης κοντούλης κάπως άσχημος, ήτανε και κουτσαύτης απο φτωχή οικογένεια δεν είχε να σπουδάσει μα δεν το χρειαζότανε εκεί στον Αη Βλάση.   Όταν μια μέρα του είπανε πως νέος νόμος βγήκε χωρίς απολυτήριο σε βάσανα εμπήκε, δεν θα του επιτρέπετο καντηλανάφτης νάναι τον διώχναν οι κανονι σμοί που αρχίσαν να … βροντάνε.   Απολυμένος βάδιζε, γύρω του έψαχνε να βρει πατισερί που θάθελε ένα καφέ να πιει κι έτσι που δεν την έβρισκε του ήρθε μια ιδέα πατισερί θα έφτιαχνε μόνος χωρίς παρέα.   Το είπε μια τόκανε δυο και μέσα σε ένα χρόνο τρανός και πλούσιος ξέχασε απόλυσης τον πόνο, έκανε υποκαταστήματα σε όλη την Ελλάδα το φρέσκο γάλα τούδινε παχύτατη αγελάδα.   Έγινε ο πρώτος προύχοντας με δωρεές πολλές και τον τιμούσαν στο χωριό για τις πολλές του αρετές. ...

ΣΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ  Από την ποιητική μου συλλογή "ΕΓΚΟΣΜΙΑ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ" Το λέμε κάποτε συχνά, γρήγορα τρέχει ο χρόνος που μέσα του πολλά χωρούν και φυσικά ο πόνος ευχάριστα-δυσάρεστα, βάσανα και χαρές άλλοτε νάναι λιγοστές και κάποτε πολλές.   Το χρόνο ο Αϊνστάιν όρισε σαν τέταρτη διάσταση που με τις άλλες τρεις διέπει την τρέχουσα κατάσταση κι εμείς να προσπαθούμε κάπως να καταλάβουμε τρέχοντας τι είναι γύρω μας, το κάτι να προλάβουμε.   Εκεί που ο χρόνος σταματά και δεν περνάει πια με μάζα να απειρίζεται σ' εξώκοσμη κακοτοπιά ισχύει σε ό,τι έφτασε ταχύτητα ίση του φωτός μιας ξαφνικής διάστασης του σύμπαντος εκτός.   Μήπως στο πέρασμα αυτό υπάρχουν ομοιότητες με του θανάτου τη στιγμή παράλληλες ταυτότητες, που η μάζα απειρίζεται και σταματάει ο χρόνος δεν βρίσκει θέση ο στεναγμός μα ούτε και ο πόνος;...   2024©G.Tzivras

ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ BLACKOUT                               19 Ιουλίου 2024   Από την ποιητική μου συλλογή "ΤΑ ΚΑΠΟΤΕ ΕΠΙΚΑΙΡΑ"     Που ήμουνα μικρό παιδί δεν είχαμε κομπιούτερ κι από μηχανοκίνητο ίσως μικρό ένα σκούτερ, στο γρήγορο όμως πέρασμα του αδηφάγου χρόνου ξεφύγαμε από τη σκιά του ...βραδυπόρου όνου.   Κι έγιναν όλα ντιγκιτάλ με μηχανές ταχύτατες που όσο κι αν τρέχανε γοργά τις λέγαμε βραδύτατες, ολο και γρηγορότερα ήτανε τα λογισμικά ταχύτητες, εξέλιξη μας ήταν όλα λογικά...   Νωρίς το απόγευμα Παρασκευής στην Αυστραλία οι χρήστες μαζί και των λογισμικών ειδήμονες και μύστες δηλώναν ότι είχανε στους υπολογιστές μπλου σκρην απελπισμένοι φώναζαν, είχανε φτάσει στο ...αμήν.   Τηλεοράσεις, ράδια κι ένα σωρό οργανισμοί στεκόντουσαν παράλυτοι μπρος στην καταστροφή συγχρόνως που εξαπλώθηκε σε όλη την υφήλιο στην ιστορία της γης πρώτη φορά τους έκρυβε τον ήλιο.   Η εταιρεία ασφάλειας ...

  Ο γέρος που ήθελε να γίνει νέος   Aπό την ποιητική μου συλλογή "ΣΤΗ ΖΩΉ ΜΑΣ"     Ένας γεράκος που έσκαβε στον όμορφο του κήπο ένα λυχνάρι έβρηκε πούχε μυστήριο χτύπο κι εκεί που το καθάριζε πετάχτηκε ένα τζίνι που θα μπορούσε έλεγε τα πάντα να του δίνει.   « -Γέρο μου έχεις τρεις ευχές και  πες πρώτα τις δύο την τρίτη φύλαξε καλά μήπως σε …πιάσει κρύο! » « -Να γίνω νιός θέλω πολύ , είναι η πρώτη μου ευχή , η δεύτερη δως μου ομορφιά, την τριτη ά ς ’ την ε ανοιχτή. »   Ε υθύς το τζίνι έκανε κλικ κι ο γέρος βγήκε νέος πανέμορφος, καμαρωτός, ψηλός, θερμός, ακμαίος, έντονα ζούσε τη ζωή συνέχεια ερωτευμένος να επιζήσει ή θελε … , κατάντησε μπλεγμένος.   Κι όσο περνούσε ο καιρός μεγάλη η αγωνία του αν θα κατάφερνε να βγει πέρα από τη γωνία του, θ υμήθηκε τα γηρατειά πο ύ χε την ηρεμία του , τέτοια νιότη τι νάκανε μέσα στη δυστυχία του;   Μες τη φρικτή ρουτίνα του θυμήθηκε την ευχή την τρίτη κι ανεκπλήρωτη που είχε ακόμη ανοιχτή « -Τζίνι μου πα...

  ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ /ΧΕΡΤΕΝ.de Από την ποιητική μου συλλογή «ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ ΠΟΙΗΤΙΚΑ ΔΟΣΜΕΝΑ»   Στη Γερμανία και Ελλάδα μας πολλές οι ενορίες που η καθεμιά θα είχε πολλές να πει ιστορίες, εγώ τώρα θα γράψω για την δική μας Ενορία του Αγίου Δημητρίου στο Χέρτεν ε δώ στη Γερμανία.   Η Εκκλησία στέκει κεντρικά κι έμβλημα έχει γίνει το ξέρει και αυτός καλά που μπύρα Μπρίνγχοφ πίνει, η φίρμα στα μπουκάλια της φωτογραφία έβαλε με το ναό μας επιβλητικό κι εκατομμύρια έβγαλε.   Από το 1995 λοιπόν αρχίζει η ιστορία μας όταν η Schloss Kapelle(*) παραχωρήθηκε στην Ενορία μας που μόλις είχε χειροτονηθεί ο Απόστολος Αμβράζης ιερέας της Εκκλησίας του Χέρτεν ιδρυτής μιας Ενορίας νέας.   Το Παρεκκλήσι ήταν μικρό, το εκκλησίασμα μεγάλωνε και ο πατήρ Απόστολος τον εαυτό του μάλωνε που άφηνε χρόνια να περνούν, της δε Ενορίας έλειπε ο Ναός, με θάρρος άρχισε το χτίσιμο και ας του λέγαν, ήτανε τρελός.   Ακούραστος μπροστάρης ο παπάς να ενθαρρύνει όλους συμμάχους είχε άγγε...

ΣΤΟ ΦΟΒΟ ΜΑΣ Από την ποιητική μου συλλογή «ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ»   Στο φόβο δώσαμε ζωή και φώλιασε μες στην ψυχή, αντίδραση παρέλυσε τόλμη και λογική διέλυσε, το θάρρος έκλεψε για αλλαγή μα και στα ίδια για παραμονή, το βήμα μας λέει στο κενό θα πέσει, θα ήταν αδειανό κι αντί αισιοδοξίας κίνημα λάθος θάταν να λέει ξεκίνημα, αποκλεισμένοι ζήσαμε μισή ζωή αφήσαμε, θέλαμε, δεν μιλούσαμε, πολλά παρεξηγούσαμε, παράλογα εξηγούσαμε λόγια τ' ακούγαμε ξερά και τα δικά μας θέλαμε κρυφά, κρυμμένοι από φόβο και στο λαιμό ένα κόμβο μήπως μας αγνοήσουν, παραδούν τα σώματά μας να παραδοθούν στου κόσμου γύρω την ανέχεια για μας χωρίς συνέχεια στο φόβο κάποιου έρωτα σοκάκια αφανέρωτα τσιγκούνηδες για τη χαρά ξεριζωμένη απ' την καρδιά να αγνοούμε πως αυτή θάχε πολλαπλασιαστεί εάν της είχαμε δοθεί, τη δύναμη δεν βρίσκαμε που φόβους εφεβρίσκαμε και δεν παραδεχόμαστε το πεπρωμένο πως δεχόμαστε σαν καταδικασμένοι ζωής οι ξεγραμμένοι αν...