Ο γέρος που ήθελε να γίνει νέος

 

Ο γέρος που ήθελε να γίνει νέος

 

Aπό την ποιητική μου συλλογή "ΣΤΗ ΖΩΉ ΜΑΣ"

 

 

Ένας γεράκος που έσκαβε στον όμορφο του κήπο

ένα λυχνάρι έβρηκε πούχε μυστήριο χτύπο

κι εκεί που το καθάριζε πετάχτηκε ένα τζίνι

που θα μπορούσε έλεγε τα πάντα να του δίνει.

 

«-Γέρο μου έχεις τρεις ευχές και πες πρώτα τις δύο

την τρίτη φύλαξε καλά μήπως σε …πιάσει κρύο!»

«-Να γίνω νιός θέλω πολύ, είναι η πρώτη μου ευχή,

η δεύτερη δως μου ομορφιά, την τριτη άς’ τηνε ανοιχτή.»

 

Ευθύς το τζίνι έκανε κλικ κι ο γέρος βγήκε νέος

πανέμορφος, καμαρωτός, ψηλός, θερμός, ακμαίος,

έντονα ζούσε τη ζωή συνέχεια ερωτευμένος

να επιζήσει ήθελε…, κατάντησε μπλεγμένος.

 

Κι όσο περνούσε ο καιρός μεγάλη η αγωνία του

αν θα κατάφερνε να βγει πέρα από τη γωνία του,

θυμήθηκε τα γηρατειά πούχε την ηρεμία του,

τέτοια νιότη τι νάκανε μέσα στη δυστυχία του;

 

Μες τη φρικτή ρουτίνα του θυμήθηκε την ευχή

την τρίτη κι ανεκπλήρωτη που είχε ακόμη ανοιχτή

«-Τζίνι μου παντοδύναμο ήρθε η ώρα να σου πω

τι με την τρίτη μου ευχή θέλω ακόμη να γενώ.

 

Θυμάσαι που με είχες βρει μες τον ωραίο κήπο

που τώρα τόσο νοσταλγώ, μου λείπει και του λείπω,

κάνε με σε παρακαλώ πολύ τον ήρεμο κείνο γέρο

δύο ζωές είναι πολύ, το έζησα και ξέρω!»

 

 

2024©G.Tzivras.