«Καντάτα»

 
 

«Καντάτα»
 

Διαβάζοντας το ομώνυμο ποίημα του Τάσου Λειβαδίτη.

Από την ποιητική μου συλλογή "ΠΟΙΗΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ ΣΤΗ ΛΟΓΟΥ ΤΕΧΝΗ"

 

Σχέδια μεγαλόπνοα κάναμε μα τα εγκαταλείψαμε
και κάποιες αποφάσεις μέσα μας τελικά εκρύψαμε
τις προσδοκίες των άλλων από μας συχνά τροφοδοτήσαμε
κι αν ηταν επικίνδυνο το ξέραμε μα το ζητήσαμε.

Δικές μας απαιτήσεις από τους άλλους γύρω μας
που η μικρότητά τους ήτανε μες στον κλήρο μας
δεν δείχναμε μα είχαμε την υστεροβουλία
κρυφό, μα λάθος οδηγό σε μια καρδιάς γωνία.

Μίας νυκτός κάποια ματιά περαστικής συνάντησης,
βλέμμα τους που ζωή μας όρισε ανύπαρκτης απάντησης
στα προμελετημένα λόγια μας που όταν ήρθε η ώρα τους
κατάπιε η δειλή σιωπή μας στο πικραμένο τώρα τους...

Έρχονται αυτά και άλλα μαζί σε μια παράκαιρη στιγμή
εκεί που ανεβαίνεις ανύποπτος κάποιο σκαλί
ή χέρι απλώνεις στο σκοτάδι ψάχνοντας για το φως
σε σκοτεινό δωμάτιο χωρίς να ξέρεις πως

μέσα στο πλήθος βρέθηκες, τότε να λες που πας,
πού θα κρυφτείς και δίχως νόημα έπειτα να ρωτάς,
τι αλήθεια έκανες εσύ σε όλη τη μικρή ζωή σου
ανεπανάληπτη, μοναδική που έτσι θέλησες δική σου. 

2024©G.Tzivras