Listen to my poem

Ο « Χ ριστιανός» Σ ταυροφόρος   Από την ποιητική μου συλλογή « ΕΝ ΣΥΝΤΟΜΙΑ »     Τούπανε στην Ανατολή ζούσ ανε λάθος Χριστιανοί θα έκλεβαν δική του δόξα κι έτσι σε αμαρτωλή του λόξα είπε θα κατακτήσει αυτούς που έλεγε αμαρτωλούς. Το δρόμο προς Ανατολάς τον έλεγε όντας φευγάς του Ιησού "ιερή" Σταυροφορία θα αποκτούσε ευτυχία πίστευε αν κατακτούσε τα μέρη που εκεί πατούσε... Και μόλις έφτασε εκεί άρχισε η άγρια σφαγή έμπαινε και με το άλογο (δεν το έβρισκε παράλογο) σε εκκλησιές, άγιες τράπεζες να ρίχνει "χριστιανικά" του ίχνη να αφήνει επ' ονόματι Θεού ερείπια ναών ενός Χριστιανισμού που διακήρυσσε Αγάπη άραγε οποίοι πάποι κρατούσανε στις εκκλησιές τους ψάλτες και λειτουργιές τους τέτοιους να ευλογούνε χριστιανούς που αυτοί τους έλεγαν « καλούς » ;... Ο σταυροφόρος « χριστιανός » έλεγε ο ίδιος ήτανε καλός , μα όποια η κοσμοθεωρία το λόγο έχει η Ιστορία που τις σφραγίδες βάζει και τους κακούς ξεβράζει.   2025©G.Tzivras ...

 «Σε βρίσκει η ποίηση» Διαβάζοντας ένα απόσπασμα από τη συλλογή «Σε βρίσκει η ποίηση» του Τίτου Πατρίκιου.Από την ποιητική μου συλλογή "ΠΟΙΗΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ ΣΤΗ ΛΟΓΟΥ ΤΕΧΝΗ" Εκεί πού αναρωτιέσαι για πράγματα που ξαφνικά πρώτη φορά αντικρίζεις και στο μετά, στις θύμησες που έρχονται δακρύζεις,  για πράγματα που είναι και τα λες χιλιοειπωμένα στου χρόνου το περπάτημα που είναι περασμένα  για πράγματα που σε ξαφνιάζουνε κι ας γίνονται κάθε μέρα,  για πράγματα που απέκλειες να δεις πέρα για πέρα  γι’ άλλα που επαναλαμβάνονται μ’ ελάχιστες παραλλαγές,   για πράγματα που όταν πουλιούνται πιάνουνε τις καλές τιμές,  για πράγματα που σάπισαν στο πέρασμα του χρόνου  ή που ήσαν ήδη σάπια, δεν τάβλεπες, παιδιά του πόνου, για πράγματα που απορείς πως μπόρεσες να κάνεις, για πράγματα ανόητα ή σοβαρά που ρίσκαρες χωρίς να χάνεις, για πράγματα σημαντικά που αργότερα κατάλαβες για πράγματα που από φόβο απέφυγες κ' ευθύνη δεν ανάλαβες για πράγματα που θέλησες κ...

Από την ποιητική μου συλλογή « ΕΓΚΌΣΜΙΑ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΊΑ »   Η ακολουθία Fibonacci...   ... που χρησιμοποιείται ευρέως ακόμη και στο στοίχημα στον άγριο παίκτη όμως ίσως του φέρει ατύχημα από τον Λεονάρντο Πιζάνο έχει σοφά αναπτυχθεί και από τον 13ο αιώνα σε όλους μας είναι γνωστή.   Αυτός ο μέγας του Μεσαίωνα διάσημος μαθηματικός Filius Bonacci έλεγε εαυτόν, του κύριου δηλαδή Μπονάτσι γιός και έτσι το όνομά του έγινε κι έμεινε Φιμπονάτσι που όλοι επι γης φωνάζουνε μέχρι και στο Καράτσι.   Για μια λοιπόν ακολουθία πρόκειται αριθμών που ο καθένας τους θα δει στο άθροισμα εαυτόν των δύο προηγούμενων που είναι στη σειρά με ομορφιά εξελίσσεται αλγεβρογεωμετρικά.   Οι πρώτοι της ακολουθίας όροι είναι: 0, 1, 1, 2, 3, 5, οχτώ, γεωμετρικά να φτιάχνει ένα κοχλία σπειρωτό, το δε πηλίκο δύο διαδοχικών στις παρακάτω θέσεις αριθμών τείνει εις την χρυσή τομή / φι , θαύμα των Μαθηματικών! (*)     ---------------------------- (*) 2/1=2 3/2=1.5 5/3=1,666 8/5=1.6 13/8=1.62...

  Ο ΠΛΟΥΣΙΟ Σ ΤΣΙΓΚΟΥΝΗ Σ   Από την ποιητική μου συλλογή « ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ »     Μες στ’ αχανές παλάτι του μένει ο πλούσιος μοναχός με θησαυρούς μες στο σεντούκι του και ο χρυσός σωρός, με την ψυχή του άδεια σαν ξένος μόνος του περνά, κανείς δεν το μπορεί να τον καλημερίζει, του μιλά.   Φίλοι δεν μένουνε κοντά του και κάποιος έρωτας του φεύγει όσο και η καρδιά του κρύα τη ζεστασιά γυρεύει, κάθε του νύχτα η σιωπή το χρόνο του πάει να πνίξει, το χρήμα του κρατάει σφιχτά σε χρόνο που θα λήξει.   Είναι ο τσιγκούνης πλούσιος, του κόσμου ο πιο φτωχός με τη ζωή του σε χρυσάφι όντας μονάχος και κενός, βλέπει τους άλλους γύρω του να διασκεδάζουν στη χαρά, μα αυτός στη λύπη σκυθρωπός και μες στη μοναξιά.   Κι έτσι ο πανδαμάτωρ χρόνος τον βρίσκει γέροντα μικρό χωρίς αγάπη, δίχως όραμα ή κάποιο όνειρο γλυκό. Τι κι αν αμύθητα είχε πλούτη και δόξα ζήταγε πολλή; Μία ζωή σπατάλησε, χαμένη που την έκανε πικρή μικρή στιγμή.   2025©G.Tzivras ...

  ΣΤΗ ΛΑΙΜΑΡΓΙΑ   Από την ποιητική μου συλλογή « ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ »     Ξύπνησε η Λαιμαργία κι έβαλε ένα Της και μοναδικό σκοπό, πόθο αχόρταγο διακαή και που δεν είχε τελειωμό, γεύσεις πολλές και μυρωδιές πλημμύρησαν τον νου πάντα να θέλει πιο πολύ απ’ ό,τι έβρισκε παντού.   Το μέλι, το ψωμί και οι γευστικοί καρποί στη Λαιμαργία τώρα καταναγκαστικοί καημοί και μέχρι το τραπέζι του ο λαίμαργος γεμίσει η Λαιμαργία του διατάζει, δεν λέει να τον αφήσει.   Θέλει τα ωραία, τ' αλμυρά και τα γλυκά μαζί το πιάτο του μην έχει σταματημό στιγμή, αν και η καρδιά του πάντοτε του λέει σιωπηλά: "Στο μέτρο κρύβεται Γιωργάκη η αληθινή χαρά,   γιατί η Λαιμαργία σου  αρρώστια   είναι και σκιά που όταν έλθει κλέβει απ' τη ζωή χαρά, καιρός λοιπόν να μάθεις, στο λίγο βρίσκεις να χαρείς η Λαιμαργία δε να μη σ’ εξουσιάζει, το μπορείς!"   2025©G.Tzivras

  ΣΟ ΝΕΤΟ ΣΤΗΝ ΚΡΑΥΓΗ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ   Από την ποιητική μου συλλογή « ΣΤΗ ΖΩΉ ΜΑΣ »     Δεν μίλαγε, αδύνατον μες την ανυπαρξία Της στο ξαφνικά γεννήθηκε μέσα στην απορία Της η Ύπαρξη απ' το πουθενά και ποιός ρωτάει σήμερα για το ανεξήγητο συμβάν σ το φως ή σε μια χίμαιρα;   Και στην κραυγή Της, τι έγινε, πως και γιατί γεννήθηκε όσο και να επέμενε στο τέλος παραιτήθηκε καμία η απάντηση, κάποτε έτσι γίνονται νερό γλυφό πικρή μπουκιά δύσκολα καταπίνονται.   Κοιτώντας η Ύπαρξη μπροστά είδε στην άλλη άκρη το τέλος στο μετά Της κατάπιε κάποιο δάκρυ ούτε και τότε εύρισκε Διότι στα Γιατί της το μόνο που της έμενε, μη γίνει η ίδια θύτης.   Κουράστηκε η Ύπαρξη συνέχεια να διερωτάται και στα παιδιά της φώναξε: « -Ζείτε και μη ρωτάτε! » 2024©G.Tzivras

    ΟΙ ΜΕΛΙΣΣΕΣ   Από την ποιητική μου συλλογή « ΕΓΚ Ο ΣΜΙΑ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜ Ι Α »     Εκάθησα και σπούδασα την κοινωνία των μελισσών και έκπληκτος απ' όσα είδα τα λέω εδώ στη διαπασών: Δυο είναι οι ομάδες στην τέλεια κοινωνία τους κηφίνες αφενός που με τη συνουσία τους   το είδος διαιωνίζουνε χωρίς άλλη εργασία τους στην ...κούρασή τους να ζητούν πάντα την ησυχία τους και αφετέρου οι εργάτριες που ολημερίς δεν σταματούν δίπλα εις την βασίλισσά τα πάντα διευθετούν.   Για ένα κιλό μελιού λοιπόν μια μέλισσα θα επισκεφθεί περί τα 4 εκατομμύρια λουλούδια στην δε διαδικασία αυτή πετάει αποστάσεις τρομερές σα να γυρίζει 4 φορές τη γη πούναι απόσταση χιλιάδων 160 χιλιομέτρων όλες μαζί.   Ακούραστα εργάζονται οι μέλισσες εργάτριες πούναι και της βασίλισσας αέναες προστάτριες από λουλούδι σε λουλούδι το νέκταρ διαρκώς συλλέγουν κι από την μια στην άλλη προσεκτικά εκλέγουν   ένζυμα που έντεχνα προσθέτουν φτιάχνοντας έτσι μέλι σε κέρινο ομοίωμα μαζεύουν στην...

« Σπουδή »   Σονέτο σαν ποιητικός αντίλαλος στο ομώνυμο ποίημα της Ελένης Χωρεάνθη (Ποιητικής συλλογής “Φρουροί της νύχτας”). Πίνακες ζωγραφικής "Σπουδή εν κενώ" του ζωγράφου Κ. Κ. (όπως δίνει στην ΦΒ-ανάρτησή της η διακεκριμένη ποιήτρια). Από την ποιητική μου συλλογή 'ΠΟΙΗΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ ΣΤΗ ΛΟΓΟΥ ΤΕΧΝΗ"     Οι λέξεις μου έτσι κάπως σα δακρισμένα ταξιδιάρικα πουλιά στο άπειρο μια θλίψη πολυώνυμη πηγάζει απ' τα σπλάχνα μου βαθιά των οικτιρμών το σύμπαν διαρρέει - άχθος βαρύ - κατακαθίζει ανηλεώς στη μνήμη ένα υποχθόνιο ερπετό σ'ορίζοντα βαθύ.   Οι στίχοι μου δεσμοί ανελεήμονες,   δασμοί είναι ψυχοφθόροι, μύστες του ακατανόητου σαν ατελέσφοροι αχθοφόροι ανευλαβώς διαχέοντα στο διάστημα χαοτικά αηδόνια είναι φιλήδονα, πουλιά που επιστρέφουνε αποδημητικά,   παυσίλυπα και λαβωμένα, αγριοπερίστερα θρηνητικά που θέλουν να κεντήσουνε αστέρια στη φτωχή ερημιά άπλετη της ψυχής μου "αίσθηση που διεγείρεται” μα και δομείται, εγγράφεται στον εγκέφαλο, αντρειώνεται, ...