ΠΟΛΕΜΟΣ Απαγγελία

 

Το βραβευμένο μου ποίημα στον 6ο ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ της Ζακυνθυνής Πολιτιστικής Εστίας "Διονύσιος Ρώμας" 

https://tinyurl.com/29n9e26r

ΠΟΛΕΜΟΣ

Θέλαμε όλοι ήσυχα να ζούμε στην Ειρήνη,
όμως σε πόλεμο ήρθαμε και ο καθένας πίνει
φαρμάκια που σκοτώνουνε, ποιός σημασία δίνει
στο φταίξιμο και στην αρχή φωτιάς που καταπίνει
στο πέρασμα της το φριχτό ο,τι βρεθεί στη δίνη
που εμείς εξαπολύσαμε και ξαφνικά ρωτάμε,
είμαστε εμείς που λέγαμε Ειρήνη αγαπάμε,
πούναι τα λόγια τα παχιά στην ώρα που πονάμε;

Και δεν εσταματούσαμε κανόνια να βροντάμε,
θάπρεπε να νικήσουμε έτσι που αγαπάμε
και για Ειρήνη αρχίσαμε όλοι να πολεμάμε,
τις δε επόμενες γενιές όλοι να τις ξεχνάμε.

Το τέλος έτσι που έφτασε είναι φριχτό και μαύρο,
της Κόλασης τη μυρωδιά και ένα άγριο ταύρο
φέρνει μέσα στα σπίτια μας, να λέμε πως δεν φταίμε,
οι άλλοι κάναν πόλεμο!... μα τώρα όλοι κλαίμε.

Κι όταν περάσει ο συρφετός κι έχουν πολλοί πεθάνει,
θα αρχίσει ο καθένας μας κηρύγματα να κάνει,
Ειρήνη όλοι θα θέλουμε τον πόλεμο ποτέ ξανά,
λόγια που θα ξεχάσουμε στην καλοπέρασή μας
το δίκιο θάχουμε εμείς, κάποια δε όντα ζωντανά
σε μας ακόμη(;) ζωντανούς θάναι στη θύμησή μας...

Μοναδική εξαίρεση τα πάτρια εδάφη
γιά να το μάθεις διάβασε πως η Ελλάδα γράφει
την ιστορία όταν πονά γιά λευτεριά υψώνει
τα λάβαρά Της στους εχθρούς όσο κι αν ξεματώνει.

2022 ©G.T.