ΛΕΞΕΙΣ ΑΝΕΙΠΩΤΕΣ / reloaded

 (*)

Από την ποιητική μου συλλογή "ΣΤΗ ΖΩΉ ΜΑΣ"

ΛΕΞΕΙΣ ΑΝΕΙΠΩΤΕΣ

Λόγια και βλέμματα στο φως

δεν ψάχνουν πια να πούνε πως

την ύπαρξη τους βρήκανε,

χαϊδέψανε καρδιές, χαθήκανε,

στο χάος τα βλέμματα βουβά,

λίγα που έμειναν να λεν πολλά.

Λέξεις καθίσαν στις καρδιές

τις γέμισαν, τις έκαμαν πλατιές,

μα να ακουστούν δε μπόρεσαν

τόσες πολλές δε χώρεσαν

στα βραδινά του κόσμου

στο μίσχο ενός δυόσμου.

Ο κόσμος τους έμεινε μουντός,

μαράθηκε κάπως ξερός,

στόματα μένουνε κλειστά

δεν ξέρουν τι να πούνε πιά,

τώρα που οι λέξεις τέλειωσαν

μα αισθήματα δεν έλιωσαν.

... και πάντα μιά συνέχεια

ξεφεύγει απ' την ανέχεια

ψάχνει και φτιάχνει λέξεις,

ξαναγεννάει έξεις

κι αυτοί που λέξεις έχασαν,

ωραία η ζωή θα βρουν, δεν ξέχασαν.

2022 ©G.T.

(*) Painted by Alexandra Theodorou