ΤΑ ΕΠΙΓΕΙΑ ΠΑΡΑΞΕΝΑ


 
ΤΑ ΕΠΙΓΕΙΑ ΠΑΡΑΞΕΝΑ
 
Από την ποιητική μου συλλογή "ΤΑ ΚAΠΟΤΕ ΕΠIΚΑΙΡΑ" / Νοέμβρης 2023
  
Έβλεπα τα παράξενα τόσα πολλά στη γη,
ζητούσα μιάν αναπνοή πούχα βρεθεί στη Γάζα,
σταμάτησα, προσπέρασα, έφτασα στην Αργεντινή
και ξαφνικά μου φάνηκε μ' έπνιγε βιομάζα.
 
Στη Γάζα σκότωναν παιδιά κι εδώ  θα τα σκοτώνουν,
έτσι που ο νόμος έγινε, κάποιοι να επιβιώνουν,
αφού με τα λεφτά τους μπόλικα όργανα θα αγοράζουν
κοινή είναι διαπίστωση, χρήματα εξουσιάζουν.
 
Στο ξαφνικά κι απρόσμενα ο εκεί πρόεδρος Μιλάϊ,
να φρίζει κάθε λογική όταν αυτός μιλάει,
τώρα που τον εκλέξανε, όταν για σύμβουλό του
τον πεθαμένο σκύλο του να έχει στο πλευρό του.
 
Είναι μες τα πολλά και φοβερά παράξενα του ανθρώπου
να θέλει το Παράλογο εκτός χρόνου και τόπου
και ύστερα πολύ αργά με πόνο διαπιστώνει
αυτό που θέλησε φριχτά κι άπονα τον σκοτώνει.
 
Σταμάτησα να τριγυρνώ, άλλα δεν ήθελα να δω,
με βουρκωμένα μάτια πια να μη μπορώ να ακουστώ.
 
 
2023 ©G.T.
 

Kommentare

Beliebte Posts aus diesem Blog

Το γράμμα του ΤΑΣΟΥ ΡΗΓΌΠΟΥΛΟΥ

ΣΟΝΕΤΟ ΣΤΗΝ ΑΛΛΑΓH ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Πέθανε η Ebru, Ζήτω η Ebru!