«ΤΟΝ ΥΠΟΛΟΙΠΟΝ ΧΡΟΝΟΝ»

 

 

 

.................................................................................................................

«ΤΟΝ ΥΠΟΛΟΙΠΟΝ ΧΡΟΝΟΝ»

 

 

Ζωή λέμε το ασύλληπτο με σύλληψη που αρχίζει,

διαρκεί μέχρι το θάνατο κι αν κάτι τη θυμίζει

είν' κάποιο ίχνος που άφησε σφραγίδα μέστο χρόνο,

μνημόσυνο τόχουν ζωντανοί σ’ αξέχαστό τους πόνο.

 

Του καθενός μες τη ζωή υπάρχει ένας χρόνος

που λέγεται υπόλοιπος, περίεργος σαν κώνος

που θα τελειώσει κάποτε σ’ εκείνη τη στιγμή

που άλλο δεν θα γλιστράει πια η σταγόνα στό χωνί.

 

Πιστοί μα και οι «άπιστοι», όλοι μαζί το λέμε

την προσευχή μας κάνουμε κ' ισως κάποτε κλαίμε:

 

«Τόν υπόλοιπον χρόνον τής ζωής ημών…»

που λές και ξαναλές χωρίς το «Δι’ ευχών»

«...εν ειρήνη καί μετανοία εκτελέσαι…»

που λες και ξαναλές χωρίς να το βαριέσαι

«... παρά τού Κυρίου αιτησώμεθα»

Ζωής τα πικροβάσανα όλοι μας απευχόμεθα,

 

στην προσευχή σου δεν ζητάς μόνο πολύ τον χρόνο

αλλά σωστό και όμορφο δίχως να έχει πόνο.

 

Κι αν είσαι ο υπερτυχερός βρεθείς εκτός πολέμου,

ας κρατηθείς μες στην πνοή ειρηνικού ανέμου

που έτσι ο υπόλοιπος χρόνος της μικρής και όμορφης ζωής σου

θάναι υποφερτός κι ωραίος μέχρι να βγει η ψυχή σου.

 
 
2023 ©G.T.