ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ...

 





Από την ποιητική μου συλλογή "ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ"
 
 
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ...
 
... που σήμερα ξυπνήσαμε, τραπέζι μας στρωμένο
το πρωινό μας πλούσιο, όμορφο πεπρωμένο
νάχουμε βγει στην Ύπαρξη, στη δε ανυπαρξία
"to be or not to be" μένει δίχως ουσία,
αφού στα Μαθηματικά  τίποτα δεν συγκρίνεται
με το ανύπαρκτο μηδέν, ποτέ αυτό δεν κρίνεται.
 
Και στη συνηθισμένη ερώτηση, τι κάνουμε με τα πολλά,
μεγάλη τύχη η απάντηση, πως είμαστε καλά
με τόσο πόνο γύρω μας τα αυτονόητα πολλά
όραση, γεύση, ακοή που έχουμε ακόμη,
ωραία κατσαρά μαλλιά στην όμορφή μας κόμη.
 
Αυτά και πλούτη τάχουμε όλα για αυτονόητα
στο πέρασμα του χρόνου μας να γίνονται δυσνόητα...
τα χάσαμε και έμεινε μονάχα λίγο γεύση
εκείνα τ' αυτονόητα νάχουνε καταρρεύσει.
 
Κι όποιο αυτονόητο έμεινε να υπάρχει στη ζωή μας,
ονειρεμένο δώρο μας στην όποια ύπαρξή μας,
κάποιοι ξέρεις δεν το μπορούν, δεν το καταλαβαίνουν
ποιοί νόμοι τ' αυτονόητο προσδιορίζουν και μας δένουν.
 
 
2023 ©G.T.















Kommentare

Kommentar veröffentlichen

Beliebte Posts aus diesem Blog

Το γράμμα του ΤΑΣΟΥ ΡΗΓΌΠΟΥΛΟΥ

Bild
  Το γράμμα του ΤΑΣΟΥ ΡΗΓΌΠΟΥΛΟΥ , στρατευμένου στην Αλβανία το 1940.   Από την ποιητική μου συλλογή "ΠΟΙΗΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ ΣΤΗ ΛΟΓΟΥ ΤΕΧΝΗ"     « Αδελφέ μου,   αυτό εδώ το γράμμα μου που θέλεις να διαβάσεις να ξέρεις το έζησα εγώ αληθινής του βάσης και αν το ακούσεις απο αλλού, ξέρε δεν είναι ψέμα είναι εμπειρία έντονη που έχει Ελλάδας αίμα.   Σου γράφω από την Μόροβα, μια χιονισμένη αετοφωλιά λίγο πριν να ορμήσουμε μπροστά μέτρα μια δεκαριά στα οχυρά της Μόροβας μια μαυροφόρα στέκει ακίνητη που όσο πλησιάζουμε τρέχει μπροστά αεικίνητη.   « -Αλτ- Αλτ τις ει; » φωνάζει τότε ο σκοπός, καμιά απόκριση, μιλιά... και τον γεμίζει ο θυμός « -Τις ει;! » Ξανα ρωτάει με μια στεντόρεια φωνή, ηλεκτρισμένοι ψιθυρίζουμε: « -Η ΠΑΝΑΓΙΑ είναι Αυτή! »   Κι Εκείνη όρμησε ομπρός με δυο πλατιά αετού φτερά κι εμείς όλοι από πίσω της να μας γεμίζει την καρδιά μ' αντρειοσύνη, άτρωτους στα βόλια του κατακτητή, έτσι η Κορυτσά μας είδε τον ένδοξο στρατό μας   νικητή....
Mehr anzeigen

ΣΟΝΕΤΟ ΣΤΗΝ ΑΛΛΑΓH ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Bild
  ΣΟΝΕΤΟ ΣΤΗΝ ΑΛΛΑΓH ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ   Από την ποιητική μου συλλογή "ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ"     Την τελευταία μέρα μας ακολουθεί μια πρώτη θα πει το εικοσιτέσσερα στο γήρας και στη νιότη που οι επόμενες χρονιές θα το επαναλαμβάνουν και οι γενεές των γενεών τα ίδια θε να κάνουν.   Θα πολεμούν, θα αγωνιούν, κάποτε θ' αλληλοσκοτώνονται στην Κόλαση τους θα εκτιμούν Καλά και πικροβαλαντώνονται πως και γιατί βρεθήκανε έτσι στη δυστυχία τους ενώ εκυνηγούσανε μόνο την ευτυχία τους.   Γενιές που στο χωρόχρονο γνώσεις απέκτησαν πολλές στη συμπεριφορά τους όμως παρέμειναν χαζές κι εμείς ευχές να κάνουμε κάθε πρωτοχρονιά να ευτυχεί ο κόσμος μας μαζί και τα παιδιά,   που τόσα από αυτά ξεχάσανε τα γέλια, τις ευχές έτσι καθώς περνάνε αμέτρητες πρωτοχρονιές.   2024©G.Tzivras
Mehr anzeigen

Πέθανε η Ebru, Ζήτω η Ebru!

Bild
  Πέθανε η Ebru, Ζήτω η Ebru! (*)   Από την ποιητική μου συλλογή « ΕΝ ΣΥΝΤΟΜΙΑ »     Στις 27.8.2020 έφυγε η Ebru που 238 ημέρες στη μπουζού σε απεργία πείνας ήταν εκεί σε αβάσταχτη τούρκικη φυλακή απ' όπου άκρως εξασθενημένη την είχαν καταδικασμένη την φέραν στο νοσοκομείο την είχαν γιά τρελοκομείο που σαν γυναίκα είχε τολμήσει παραδικαιοσύνη αμφισβητήσει στο Σουλτανάτο της Ανατολής δικαιοσύνης Ερντογκανικής με ανύπαρκτες έννοιες δικαίου τέλους της μη αποφευκταίου που θαρραλέα είχε αποφασίσει θυμάτων δίκιο να υπερασπίσει, η Ebru Timtik επέμενε με θάρρος έμεινε στο παράδειγμά της φάρος πως παραπάνω απ' τη ζωή στέκει Δικαιοσύνης η Ηθική , σ ε 13 χρόνια είχε καταδικαστεί με 18 ακόμη δικηγόρους φυλακή που τρομοκράτες είχαν πεί ο Ibrahim, ο Mustafa και η Helin του Grup Yorum επέθαναν σ την φυλακήν μετά από 300 μέρες αγωνίας και πείνας μέχρι τέλους απεργίας. Έφυγε σιωπηλή η ηρωίδα Ebru και αν την ψάχνεις θα την βρεις παντού στις γειτονιές των Αθανάτων αειθαλών, αιών...
Mehr anzeigen