Η ΑΛΕΠΟΥ ΚΑΙ Ο ΚΟΡΑΚΑΣ

 

Η ΑΛΕΠΟΥ ΚΑΙ Ο ΚΟΡΑΚΑΣ

 

Ποιητικός αντίλαλος στον μύθο του Αισώπου.

Από την ποιητική μου συλλογή «ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ»

 

 

Κάποτε ένας κόρακας που ήταν φαντασμένος

και έλεγε παντού πως όμορφος ήταν, ο ξυπασμένος

είχε την τύχη του να βρει ένα κομμάτι από τυρί

το βούτηξε κι εκάθησε σ' ένα ψηλό κλαρί.

 

Εκείνη όμως τη στιγμή έτυχε να περνάει

μιά πονηρή αλεπού παραμιλώντας πως  πεινάει

που όμως εσταμάτησε όταν εκοίταξε ψηλά

στου κόρακα το στόμα είδε τη λιχουδιά.

 

Κι αφού δεν ημπορούσε στο δέντρο ν' ανεβεί

εφώναξε στον κόρακα με μιά γλυκιά φωνή:

«- Ω κόρακα τι όμορφος που στέκεις εκεί πάνω

ξέρω πως η φωνούλα σου ακούγεται σαν πιάνο,

 

το όμορφό σου πρόσωπο και η κορμοστασιά

σε κάνουν τον καλύτερο σε όλο τον ντουνιά.

Αχ, πόσο εγώ θα ήθελα ν' ακούσω την φωνή σου

είμαι να ξέρεις παιδιόθεν φανατική οπαδή σου.»

 

Τρελός ο κόρακας διαμιάς άρχισε το τραγούδι

ενώ η παμπόνηρη αλεπού του πρόσφερε λουλούδι

κι από το "Κρα" στο "Κρα" έκραζε ο κόρακας τρελά

το δε τυρί του έγινε της αλεπούς μία γερή χαψιά.

 

«- Σταμάτα κόρακα κουτέ με την αγριοφωνάρα σου,

κορόιδο είσαι διάσημο μαζί και όλη η φάρα σου,

σταλιά μυαλό αν είχες, εγώ θα ήμουν νηστική,

ευτυχισμένος και χορτάτος θάσουνα τώρα εσύ!»

 

Το μύθο τώρα που άκουσες θα έχεις καταλάβει,

που κολακείες δέχεται μίσος θα απολαύει

αν θα τις πάρει σοβαρά υπερβολές πιστέψει

πολλές πικρίες στη ζωή του μέλλει να έχει δρέψει.

 

2024 ©G.Tzivras