Λόγια Λαρ(ι)σαίικα ...αμερικανιστί

Λόγια Λαρ(ι)σαίικα ...αμερικανιστί

Στη Λάρισα που βρέθηκα έμαθα «νέα» γλώσσα 

δίπλα στ' αμερικάνικα ονόματα και τόσα 

πολλά επίθετα με προφορά να λέω λαρισαϊστί

που κάθε λέξη πρόφερα σα να μου ήτανε γνωστή. 

Κάποιος γνωστός με ρώτησε: «-Γειά σου, τι κάνει Ιμάμης;»

«-Των μουσουλμάνων ο παπάς ξένος μου είναι Τσάμης»

Απάντησα, μα ο ερωτών γέλασε και μου είπε:

«-Για την μαμά σου σε ρωτώ, περήφανέ μου τύπε!»

Όταν δε ο συγκάτοικος «-Ντις!» με πρόσταξε «Να φύγουμε.» 

«-Το πιάτο στο πλυντήριο ξέρεις πως δεν το κρύβουμε.»

Τούπα και μου απάντησε: «-Εγώ σου λέω να ντυθείς!»

«-Α Ναι.» Τούπα πως εκατάλαβα «-Δεν ήσουν όμως ...ακριβής.» 

Πιό 'κεί μπροστά σε γέφυρα μιλάνε δυο μηχανικοί 

«-Κοίτα Πανάγο προς τα εκεί τη γέφυρα που στέκει.»

«-Μπάγερν, λέω εγω, αν την προσέξεις είν' λοξή 

και λίγο προς τα δεξιά δεν είν' η γραμμή τουφέκι!»

Κακώς παρανοήθηκε, την ποδοσφαιρική ομάδα 

δεν εννοούσε αλλά τη γέφυρα να γέρνει στη λιακάδα. 

«-Genau!» εφώναξε πιό 'κεί μια ωραία Γερμανίδα 

και όλοι τρέξαν προς βοήθεια της γειτονιάς μαρίδα, 

«-Φώναξε πως γεννάει, της σπάσανε τώρα τα νερά,

κάνετε κάτι βρε παιδιά που δεν μιλάει ελληνικά!»

«–Μύδι!» Aπάντησε ο Γιωργής όταν τον ρώτησαν και πως 

η σύζυγός του τόμαθε, πως δεν της ήτανε πιστός,

τόχε λοιπόν παραδεχτεί πως η έξυπνη γυναίκα του

τον είχε δει που έτρεχε στην όμορφη μπεμπέκα του,

μύδια δεν εννοούσε, γλώσσα ήταν …η γκρέκα του.

Κι ύστερα είπε ο Γιωργής «-Χτες βράδυ είχα βγει κιτάπια.»

Δεν εννοούσε χαρτικά και κάνοντας την πάπια 

είπε ότι τον είχε δει η αγαπητή κυρία του 

και πως είχε παραδεχτεί την κάποια αμαρτία του.

«-Mήπως εφάνηκε Γιωργή ο Μήτσος εκεί πούσουν;»

Σκέφτηκε λίγο ο Γιωργής μέχρι να τον ακούσουν 

«–Funky, σας λέω Funky!» Δεν εννοούσε μουσική

αλλά το πως ο φίλος του είχε φανεί εκεί. 

«-Όμως τη χάρη κάντε μου που είναι Buzz το σπίτι 

κλείσετε το παράθυρο κρυώνω σα σπουργίτι, 

ετούτο το παράθυρο φέρνει δριμύ το κρύο,

αισθάνομαι πως βρίσκομαι μέσα εις το ψυγείο!»

Ο Manu Chao είναι γνωστός διάσημος τραγουδιστής

που τον καλό του φίλο ετσι φωνάζει ο Γιωργής 

όταν εγκάρδια χαιρετά και εννοεί «-Γειά σου βρε Μάνο, 

να βγαίνεις απ' τα χαμηλά και νάσαι πάντα πάνω!»  

Όταν ρωτήσαν τον Γιωργή ποία κοπέλα εννοεί 

«-Κinky!» Απάντησε αυτός «-Απέναντι που περπατεί.»

Και όχι αμερικανιστί λοξή ωραία πιπεράτη 

«-…πούχει ψιλή κορμοστασιά και την ωραία πλάτη!»

Όταν στο γήπεδο μετά ο Λαρισαίος προπονητής 

«-Battery!» φώναξε στους παίχτες φωνής του δυνατής 

ακούσανε τη διαταγή, άσχετη με την μπαταρία

κι εβγήκανε στο γήπεδο, δεν είχανε απορία. 

«-Γιωργή μου θα σε δείρουνε!» Του φώναξαν οι φίλοι

«-Τσέχο και μην αγχώνεστε, όλοι τους μου είναι ψίλοι!»

Κατάλαβαν ήτανε νταής και όχι απ' την Τσεχία 

για όλους γύρω του κακούς δεν είχε αγωνία. 

Η Λαρισαία μάνα ρώτησε την κόρη της που ήταν χτές 

«–Μυκήνες ήμουν μάνα μου που όλες τους είναι καλές.»

Ο θείος δε από Αθήνας κατάλαβε κοντά στο Άργος πόλη

στη γλώσσα ασυνήθιστος που την εξέραν όλοι. 

«-Θα πάμε Λαρισαία μου στο όμορφο Λονδίνο 

θέλεις να πάμε και αλλού, τα πάντα εγώ σου δίνω!»

Η Μαριωρή τότε γλυκά του λέει «-Κυπαρίσσι!»

«-Δίκιο έχεις αγάπη μου και στο όμορφο Παρίσι!»

«-Πως τα περάσατε εχτές Γιώργο με την παρέα;»

«-Jam να σου λέω απίθανα, όλα ήταν ωραία.»

Κάποιοι Αμερικανοί εκεί νόμισαν μαρμελάδα,

την ίδια λέξη θα είχανε είπανε στην Ελλάδα.

Μπουρούσης είναι Έλληνας του μπάσκετ παίχτης μας καλός

που ο πατέρας στο παιδί είπε όταν έμαθε δεινώς 

πήγε στις εξετάσεις του, λίγο αν προσπαθούσε 

θα πέρναγε, σίγουρος ήταν το μπορούσε. 

«–Κισσός!» Απάντησε στον σουβλατζή, αν θέλει κάτι ακόμη 

ο Λαρισαίος μας Γιωργής με μακριά την κόμη, 

το αναρριχητικό ωραίο φυτό δεν ήτανε στο εγώ του,

να κάνει γευστικότεροτο ήθελε το πιτόγυρό του.

 

Κι όταν τον ερωτήσανε, οι τσίχλες του τι γεύση είχαν 

«–Medicine.» Είπε αυτός τις μέντες του, θέμα που το κατείχαν 

κι όσοι νομίσαν πως μιλούσε για την Ιατρική

δεν ήξεραν τη διάλεκτο Λαρ(ι)σαία του Γιωργή.

Σάρισα είναι το περίφημο δόρυ το Μακεδονικό

αλλά και η ερώτηση της Μαριωρής μετά από το χορό, 

το τσιφτετέλι της  μπροστά στον σύζυγό της που κοιτά

κι αυτός να απαντάει έκθαμβος γλυκά και καταφατικά. 

Τον χορτοτάπητα εμείς Γκαζόν τον ονομάζουμε

στην Λάρισα που το ακούμε όλοι αίφνης τρομάζουμε,

εκεί σημαίνει ο οδηγός τέρμα πατάει το γκάζι 

ίσως από αυθάδεια, κάποτε από μαράζι. 

«–Ταλίν» Ήτανε η απάντηση Λαρισαίου σεξολόγου

σε απάντηση του ζευγαριού ζητούντος ορθού λόγου

της Εσθονίας την πρωτεύουσα δεν είχε εννοήσει, 

το σεξ λύνει προβλήματα νάχουν κατανοήσει. 

Τοο much συνήθως λέγεται για κάτι υπερβολικό 

κι από τους Λαρισαίους που θέλουνε να δουν αυτό 

πηγαίνοντας στο γήπεδο όσοι αγαπούν τη μπάλα 

κάποτε φανατίζονται ξεχνώντας όλα τ' άλλα. 

«–Σημειώνει» είπε ο Γιωργής στο φίλο του που ήταν Αθηναίος,

«Ο δάσκαλος που έβρηκες δεν σου μιλάει δικαίως!»

Κατάλαβε ο μαθητής τι εννοούσε ο φίλος του Γιωργής 

σημειώσεις δεν κρατούσε ο νέος του καθηγητής.

Έτσι κι εγώ που βρέθηκα να ακούω Λαρισαίους 

τη γλώσσα τους κατάλαβα, καλούς τους λέω σπουδαίους 

που είναι αμοιχτόκαρδοι, φιλόξενοι και καταδεχτικοί

αισθάνομαι περίφημα κάθε που είμαστε μαζί. 

2024©G.Tzivras