ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥ ΠΟΥΤΙΝ

 

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥ ΠΟΥΤΙΝ
                                                   15. Αυγούστου 2024 
Από την ποιητική μου συλλογή "ΤΑ ΚΑΠΟΤΕ ΕΠΙΚΑΙΡΑ"

  
Στο τρίτο καλοκαίρι εκεί του πόλεμου στην Ουκρανία
«ξύπνησε» ο Πούτιν στο όνειρο με άγχος κι αγωνία,
τον είχε στο άρμα του μπροστά ο γηραιός Μορφέας
σ' ένα σεργιάνι μιας φριχτής, κατεστραμένης γαίας.
 
Ερείπια, χαλάσματα, διαμελισμένα σώματα,
σχολεία, σπίτια κι εκκλησιές νάχουν σκεπάσει χώματα,
ζώων κι ανθρώπων βογγητά  οποίας εθνικότητας
δεν το ρωτούσε που εντός φριχτής πραγματικότητας
συνειδητοποιούσε το βλέμμα της φρικαλεότητας.
 
Με το σοφό μα κρύο λόγο του τον ρώτησε ο Μορφέας,
αν θα ποθούσε ο άρχοντας σκηνή άλλης αυλαίας
«-Να ξαναγίνει τούτη η γη σαν τότε ωραία ειρηνική!»
Απάντησε ο Πούτιν με εναγώνια κραυγή.
 
Στο ρωσικό παλάτι του βγήκε απ' τον εφιάλτη
ψαλμός ακατανόητος στης Εκκλησιάς του ψάλτη
που ειχε τότε κάνει πολεμική της Κόλασης φωνή
να μπει στην Ουκρανία το «Ζήτα» στην καταστροφή.
 
Οι Ουκρανοί με «Δέλτα» τους μπήκαν στο έδαφός του,
τον άκουγε ο Μορφέας του, ποιός ήταν ο εαυτός του;...
«-Άλλο οι ευχές στο όνειρο κι άλλο οι πράξεις στη ζωή!»
Είχε ο Μορφέας απαντήσει με διαπεραστική φωνή.
 
Ο δρόμος μες στην Κόλαση ποτέ δεν έχει επιστροφή,
το διαπιστώνουν εγωιστές κάθε που βρίσκονται εκεί.
 
 

2024©G.Tzivras