Οι Σπουδαγμένοι

 

Οι Σπουδαγμένοι
 

Από την ποιητική μου συλλογή "ΕΝ ...ΣΥΝΤΟΜΙΑ"

 
 
Χρόνια καθίσαν στα θρανία
και σαν σεντόνια πήρανε πτυχία
στις δε μετέπειτα σπουδές
τους έδωσαν τιμές πολλές
κάπου όμως ξεχώρισαν
που τη ζωή τους όρισαν
κάποιοι κρατήσαν ανθρωπιά
όσοι όχι σε κακοτοπιά
και στα παραπατήματα
παράκουσαν ζωής αιτήματα
κι αν έφτιαξαν ένα παλάτι
πικρή η γεύση τους αλάτι
στο τέλος έμεινε στο στόμα
στου παλατιού ένα δώμα
το τελευταίο τους γλυκό
ήτανε φοβερά πικρό
να λέν' στερνή μου γνώση
πολύ πριν απ' την πτώση
έπρεπε πρώτα να σε είχα
κι αυτός που παρατρίχα
ξύπνησε πριν καταστραφεί
είχε προλάβει να ειδεί
δεν σώζονταν με γράμματα
κι όποια του κόσμου πράματα
στον εγωισμό της μια ψυχή
χάνει την κάθε θαλπωρή
θέλοντας μόνο να παίρνει
όσα όποιος της φέρνει
κι αν ήτανε να δίνει
στης τσιγκουνιάς τη δίνη
φοβάται να μη χάσει
στη φέξη και στη χάση,
σπουδές γίνονται περιττές
όσο κι αν ήτανε πολλές
του Πνεύματος ο μεγιστάνας
χειρότερος γιού ζητιάνας
που δεν είχε σπουδάσει
μα όλους είχε αγκαλιάσει
και με τα λίγα γράμματα
πλούσιος ήταν στα πράματα.
 
 

2024©G. Tzivras