ΚΑΤΑΔΙΩΓΜΕΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ


ΚΑΤΑΔΙΩΓΜΕΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ
 
Από την ποιητική μου συλλογή «ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ»
 
 
Ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος είχε ήδη τελειώσει
κι ο Χίτλερ μες στην Κόλαση μόλις και είχε λιώσει,
η Ευρώπη ακόμη έξυνε βαθειές επώδυνες πληγές
και ποιές οι συνειδήσεις που είχαν ενοχές;
 
Όλοι ψάχναν το δρόμο τους, τα γκρεμισμένα χτίζαν
μόνο η Ελλάδα έφτιαχνε θεμέλια που τρίζαν
στη δίνη νέου πόλεμου εμφύλιου καταστροφικού
αλληλισκοτωμός κι ο αδελφός να βγάζει μάτι αδελφού.
 
Στον κυκεώνα του Εμφύλιου πολλές οι οικογένειες
που άγρια εκδιώχθηκαν, ξυλοδαρμοί κι αγένειες
στην Αλβανία φτάσανε που όμως δεν τους θέλανε
του Χότζα η κοινωνία τους έδιωχνε..., δεν τρέλανε.
 
Σε Δύση και Ανατολή ύστερα από ένα χρόνο
βρήκανε κάποιο σπιτικό, με κούραση και πόνο
που έξη χρόνια αργότερα θάπρεπε να εγκαταλείψουν
στην γλυκιά μάνα Ελλάδα μας δεν θέλανε να λείψουν.
 
«Εστήσαμε νοικοκυριά, νέα ζωή αρχίσαμε
και την Ελλάδα μας λαμπρή όλοι μαζί εχτίσαμε.
Και αν θες να μάθεις κι άλλα ενδιαφέροντα πολλά
τον ποιητή μας άκουσε Μιχάλη τον Γκανά (*),
 
που η μοίρα του τον έβγαλε να κάνει τέτοιους γύρους
στην εκλογή του έπρεπε ν' αποδεχτεί τους κλήρους
που η ζωή του έφερε χωρίς να τον ρωτήσει
μα ποιητή τον έκανε κι έχει μεγαλουργήσει!»
 
2024©G. Tzivras
  
(*)Ποιητικός αντίλαλος μετά από μια συνέντευξη του μεγάλου μας ποιητή Μιχάλη Γκάνα:
 
 

Kommentare

Beliebte Posts aus diesem Blog

Το γράμμα του ΤΑΣΟΥ ΡΗΓΌΠΟΥΛΟΥ

ΣΟΝΕΤΟ ΣΤΗΝ ΑΛΛΑΓH ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Πέθανε η Ebru, Ζήτω η Ebru!