ΣΤΟΝ (ΑΙΦΝΙΔΙΟ) ΘΑΝΑΤΟ

 
ΣΤΟΝ (ΑΙΦΝΙΔΙΟ) ΘΑΝΑΤΟ
 

Από την ποιητική μου συλλογή "ΣΤΗ ΖΩΉ ΜΑΣ"

 Σαν αστραπή σε ήρεμο, κάποτε άγριο, αιθέρα
μια λάμψη παγερή σε σκοτεινή, κάποτε φωτεινή, ημέρα
δεν πρόλαβε το τέλος του κάπως να το σκεφτεί
μοίρα τον αιφνιδίασε, απότομα τούπε να χαθεί.
 
Στιγμή που γίνεται αιωνιότητα για τη στερνή και μια
ανάσα φέρνοντας την αιώνια σιωπή παντοτινά
χωρίς προειδοποίηση δίχως κάποια φωνή,
ο χρόνος του κι όλα τα κάποτε στιγμές σε μια σκηνή.
 
Τα μάτια κλείνουνε σφιχτά δίχως αποχαιρετισμό,
μία ψυχή πετά στον άγνωστο, απέραντο ουρανό,
ζωή που κάποτε ανθούσε πανέμορφη και σφριγηλή,
τώρα σκιά στο άπειρο ψάχνει κάτι κάπου να βρει...
 
Μήπως ο θάνατος αυτός, έτσι και τόσο ξαφνικός
είναι μια κάποια λύτρωση στο πέρασμά του φωτεινός;
Κανείς δεν ξέρει και κανείς δε θα μπορέσει κάποτε να πει,
τι κρύβει (αιφνίδιο ή μη) τέλος στην άκρα του τάφου του σιωπή.

 

2024©G. Tzivras