Listen to my poem

  "TO ΨΕΜΑ"   Διαβάζοντας το ομώνυμο πεζογράφημα της George Sari, Ζωρζ Σαρή (*) Από την ποιητική μου συλλογή "ΠΟΙΗΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ ΣΤΗ ΛΟΓΟΥ ΤΕΧΝΗ"     Άραγε ποιός διαφωνεί, να λέμε ψέμματα δεν πρέπει, έρχεται όμως η στιγμή που ο καθένας ρέπει το κάποιο ψέμα του να πει σώζοντας κάποια αλήθεια που αν όμως επαναληφθεί είναι κακιά συνήθεια.   Στης Ζωρζ Σαρή "Το Ψέμα" Χριστίνα η ηρωίδα εκεί μπαίνει στην εφηβεία και μπρος στο ψεμα προσπαθεί μιά λύση έξυπνη στη δύσκολη ζωή να βρει λέγοντας ψέματα πολλά να ξεπεράσει τη στιγμή.   Στον κόσμο όμως που έφτιαξε βρίσκεται μπερδεμένη στο ψέμα με ψέμα απαντά και βρίσκεται μπλεγμένη, μα μιά φιλία δυνατή στο πρόσωπο του Αλέξη βρίσκει που θα της πει ευγενικά δεν είναι πιά παιδίσκη.   Και αν η Αλήθεια την πονά, το Ψέμα καταστρέφει τον κόσμο της που έφτιαξε και με εκείνο τρέφει, θα εγκαταλείψει να βρεθεί μαζί με τον Αλέξη της εκεί που μόνο αληθινή είναι η κάθε λέξη της.     2024 ©G.Tzivras   (*) htt...

  Στο ΚΑΛΗΝΎΧΤΑ που θα πεις σε βοηθώ να θυμηθείς το δράμα των ανθρώπων, που θύματα γενίκανε κι απ' τους Ναζί καήκανε.   Κ Α Λ Η Ν Υ Χ Τ Α ! 🙄 --------------------------- Στη σημερινή παγκόσμια μέρα αφιερωνενη στο   Ο Λ Ο Κ Α Υ Τ Ω Μ Α   Άνθρωποι που προοδεύουνε σ' Ευρώπη περπατούν, οδεύουνε εύποροι, λόγιοι, καλοί κάπως ν α αγναντεύουνε στο βάθος τη νεροποντή, ανείπωτη καταστροφή.   Μα δεν το πίστεψαν ποτέ ανύποπτοι στον καναπέ, πως κάποιος θα ερχόταν, Χίτλερ τον έλεγαν κι όταν στην εξουσία ανέβαινε πολύ προτού κατέβαινε ... με τα ψηλά "τακούνια" τους έκανε σαπούνια .   Ένας μεγάλος Γολγοθάς υψώθηκε μπροστά τους κι αν τους ρωτούσαν, "που θα πας", κατάπιναν την γλώσσα τους στα βάσανα τα τόσα τους. στη νέα φορεσιά τους,   Το κρίμα τους για να χαθούν, πως ήτανε Εβραίοι, το τι τους έμελε να δουν γέροι, παιδιά και νέοι δεν θα μπορούσε άνθρωπος να τους το εξηγήσει κι αν είχες προσπαθήσει θάχες πικρά δακρύσει.   Στρατόπεδα συγκέντρωσης παντού με του...

  (*) ANTISEMITISMUS   Aus meinem eBook in TREDITION Verlag  „Meine fremdsprachigen Gedichte“ http://tinyurl.com/3r5wsu78   Mein Rezitieren des Gedichts auf meinem YTube-Kanal: https://youtu.be/0Rnq5umyyBY   Zum heutigen internationalen Holocausttag     Alle absurden Formen von pauschalem Judenhass, verleihen diesen Namen und jenen hässlichen Pass des   Antisemitismus, anders gesagt der Judenfeindlichkeit, der Judenfeindschaft, die ist an sich gegen die Menschlichkeit.   Es wird bösartig unterstellt, Jüdisch sei immer schlecht mit bösen Eigenschaften versehen, Menschen, die meinen hätten Recht mit grausamen Behauptungen, Juden seien zu vernichten und wenn du nicht verstehst, vom Holocaust werde ich dir berichten!   Ausgrenzung und Verfolgung, Diskriminierung und Abwertung, von Minderheiten Unterdrückung führen zu höllischer Abhärtung des wertvollsten was überhaupt ein Mensch besitzt, seine Seele nämlich, die am Ende so grausam ist gesch...

  ΣΟΝΕΤΟ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ   https://youtu.be/N49tuWJKXDA    Composed by Sokratis Papaioannou     Πως μίλαγε παράξενα, δικάζανε τον ποιητή, τ ο υ λ έ γαν η γραφή του δεν είναι κατανοητή, του απαιτούσαν να μιλά στη γλώσσα τους και μόνο και ό,τι είχε να τους πει μέσα σε λίγο χρόνο.   Η απάντησή του ήταν απλή ήρεμ α να τους λέει: "Καλοί μου φίλοι αγαπητοί η δίκη σας με καίει, όμως αυτά που θέλετε μου κλέβουνε την ποίηση με κάνουνε ξερακιανό κι άρρωστο δίχως ίαση ,   ο ποιητής όταν μ ι λ ά καμμιά δεν κάνει χάρη, το βλέμμα του τρέχει επί γης και ξεπερνά τον Άρη, σας ομιλεί εκφράζοντας αυτά που σας αγγίζουν με λόγια που διαλέγει αυτός , αλήθειες να σφραγίζουν .   Σ' όποιο εδώλιο λοιπόν τον ποιητή να βάζετε δεν θα μπορέσετε ποτέ τις σκέψεις του ν' αλλάζετε! ”     © G.TZIVRAS                  

  ΣΟΝΕΤΟ ΣΤΗ "ΜΟΙΡΑ" ΜΑΣ Από την ποιητική μου συλλογή "ΣΤΗ ΖΩΉ ΜΑΣ"     Θυμάμαι στο χωριό που έλεγαν,   όταν γεννιέται ενα παιδί έρχονται οι μοίρες να του πουν, τι θα το εύρει στη ζωή, δεν ερωτούν, διατάζουνε της μοίρας του χτυπήματα και φεύγοντας αδιαφορούν για τα δικά του βήματα.   Αμφέβαλλα, μα έβλεπα τις τύχες των ανθρώπων βάναυσα να διαλύονται μιάς "μοίρας" χίλιων τρόπων που διατάζει πανικό χωρίς δικαιολογίες, της είναι αδιάφορο θυμάτων οι αγωνίες.   Έσκαγε το ηφαίστειο χανόταν το χωριό, έπεφτε τ' αεροπλάνο μαζί με το μωρό, βόμβες πολέμου εκρήγνυνταν θύματα αθώα παιδιά η "μοίρα" τους διέταζε, μοίραζε απελπισιά.   Δεν ξέρω αν σε "μοιράνανε" τα ξωτικά και οι Μοίρες, πρόσεχε όμως πού πατάς στο δρόμο που επήρες.     2023 ©G.Tzivras      

  ΣΟΝΕΤΟ ΣΤΗΝ ΑΓΝΩΜΟΣΥΝΗ   Από την ποιητική μου συλλογή "ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ"     Εζήταγε βοήθεια που έβρισκε αφιλοκερδώς κι αυτό πολλές φορές, είχε κι αυτός ανάγκες συνεχώς, εξέχναγε τα ευχαριστώ, μα στις ανάγκες του ζητούσε νάχει μια συμπαράσταση που κάποτε απαιτούσε.   Έχει ο καιρός γυρίσματα κι ο ευεργέτης να ζητά μία μικρούλα χάρη από τον ευεργετημένο που τώρα δεν είχε καιρό, σε ύφος βαρεμένο να διαφεύγει έντεχνα, ξεφεύγει, να σιωπά...   Τίποτα το περίεργο αν λείπει η ευγνωμοσύνη που κάποιοι έχουν έμφυτη εκ φύσεως καλοσύνη και αν αυτοί το θέλουνε να βοηθούν τους πάντες τα "μπράβο" και τα "ευχαριστώ" μαζί και ανδριάντες   θα τους τα δώσει η ζωή και όχι στόμα ανθρώπινο κι αδίκως ας μη ψάχνουνε για κάτι αξιόποινο.     2023 ©G.Tzivras

  "ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΟΡΑΜΑ"   Διαβάζοντας το ομώνυμο ποίημα της Ρούλα Κτενά. Από την ποιητική μου συλλογή "ΠΟΙΗΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ ΣΤΗ ΛΟΓΟΥ ΤΕΧΝΗ"     Αίσθημα απροσδιόριστο μιάς κάποτε ευτυχίας στο χρώμα μιάς απύθμενης καινούργιας νοσταλγίας κρυφή έμεινε  η ματιά στο μακρινό ταξίδι, ήλιος που αντιστέκεται η βροχή του σύννεφου ρανίδι.   Κλείνω τα μάτια και  νομίζω πριν χίλια χρόνια να έχω γεννηθεί, ε πέταγαν στον άνεμο οι σπόροι ε κείνο το πρωί, τής ευτυχίας μαγικό βοτάνι να ψάχνω στην καρδιά του δάσους, όπλο στον πόνο τής ψυχής, του μίσους και του θράσους.   Θυμάμαι έτσι ξεκίνησα σαν ξυλοκόπος, κυνηγός στο δάσος και ένα με το δάσος εζούσα μοναχός , ο χρόνος να έχει χάσει την όποια σημασία παρόν, μέλλον και παρελθόν είχαν ε ίδια αξία και μόνο η αναζήτηση είχε μιά σημασία.   Το όραμα σπόρους να σκορπά κάτω υπό ειδικές συνθήκες στα χίλια χρόνια ο καιρός με τις δικές του δίκες μέσα στο δάσος ο άνεμος τα δέντρα ανακατεύει , βροχή και φως ισορρ...

ΣΟΝEΤΟ ΣΤΗ ΣΤΟΛΙΣΜΕΝΗ ΓΗΡΑΙΑ ΚΥΡΙΑ   Στα καλυμμένα μάγουλα χοντρό απλωμένο μακιγιάζ, χρυσαφικά κι ο χρόνο της σ' ατέλειωτο μπαράζ, μα ο καθρέφτης δεν μπορεί ποτέ του ψέματα να πει, της ομορφιάς το τίμημα φαίνεται νάγινε βαρύ.   Λυπάται που εγέρασε, έφτασε τα εβδομηνταεφτά στη θύμηση μιά εικόνα της που ήτανε δεκαεννιά, θα έπρεπε τότε ίσως εκεί να σταματήσει ο χρόνος; Μα έζησε, τόσα επέζησε, παράλογος ο πόνος.   Πλησίασα, της μίλησα, ωραία ήταν και μόνη τα γηρατειά ενοχλούσανε και όχι κάποιοι πόνοι κι ό,τι της έδειχνε ψυχρά ο κάθε της καθρέφτης τούλεγε πως θα ήθελε να ήταν ένας ψεύτης...   Πολλές Μαντόνες δεν μπορούν να δουν την ευτυχία τους, ξεχνούν πως τα στολίδια τους ρυτίδες είν' στην ηλικία τους.   2024 ©G.Tzivras

    ΣΟΝΕΤΟ ΣΤΟ ΘAΝΑΤΌ   Από την ποιητική μου συλλογή "ΣΤH ΖΩΗ"     Στη λέξη αυτή ακούγεται μιά βίαιη αποκοπή που ζωντανοί τη λένε στo που τελειώνει η ζωή, τις σκέψεις να σκεπάζει φόβος όσο η φαντασία να καταλάβει προσπαθεί κάποτε με αγωνία.   Αν θα το πούμε γεγονός μέσα στο χωροχρόνο διαλύεται η έννοια πούχει μέσα της πόνο, ο Αϊνστάιν θα μας πει για κείνο το   φαινόμενο που στην ταχύτητα φωτός είναι αναμενόμενο.   Ό,τι έφτασε να τρέχει με την ταχύτητα αυτή σταμάτησε του χρόνου του για πάντα η ροή , η μάζα του απειρίστηκε, είναι ο θάνατός του στη νέα του κατάσταση ...κάποιου άλλου σύμπαντός του; !   Μιά σκέψη ακόμη ξεπηδά που κρύβει έν’ άλλο Φ ως κι αν το κοιτάξεις μη βαλθείς να ψάχνεις κι άλλα ΠΩΣ.     2023 ©G.T.

 Οι μέχρι τούδε εκδόσεις μου: https://fb.watch/pnqi4IeBKG/

Ο ΘΑΝΑΤΌΣ ΤΟΥ ΣΟΥΛΕΪΜΑΝ ΣΤΟ MARXLOH.de Μιά αληθινή ιστορία (*) Από την ποιητική μου συλλογή "ΤΑ ΚΑΠΟΤΕ ΕΠΙΚΑΙΡΑ"     Σε μιά απόμερη γωνιά της Τύσσεν Κρουπ το εργοστάσιο αφύλακτη, απότομη στροφή σ' ένα κλιμακοστάσιο ενός εργάτη το κορμί στου ατσαλιού καζάνι άψυχο έχει ευρεθεί στης πυκνής πίσσας το μελάνι.   Του 26άχρονου Σουλεϊμάν, είπε η αυτοψία που τρεις μέρες τον ψάχνανε παντού με αγωνία τρία παιδιά, η σύζυγος οι φίλοι του και οι γονείς στον πόνο που τους χτύπησε μοιραίας τύχης ξαφνικής.   Στην κοινωνία άγνωστος, ποιός ήταν ο Σουλεϊμάν; Aσήμαντος γκασταρμπάϊτερ που δεν ήξερε καν γερμανικά ή αγγλικά, μιλούσε μ' αγωνία βουλγαρικά και τούρκικα τότε στη Βουλγαρία.   Στη συνοικία εκείνη των Ρωμά είχε έλθει απ'την Τουρκία που οι Τούρκοι λέγαν Βούλγαρο και οι Βούλγαροι παρία, στα δεκατρία του γαμπρός, στα εικοσιέξη του παιδιά να τάχει τρία για να επιζήσει έφτασε στο Μάρξλο/ Γερμανία.   Σε ένα σπίτι παλαιό νοί...

  ΣΟΝΕΤΟ ΣΤΗ ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΗ ΕΛΠΙΔΑ (Πρωτοχρονιά 2024)   Από την ποιητική μου συλλογή "ΤΑ ΚΑΠΟΤΕ ΕΠΙΚΑΙΡΑ"   Ελπίδα, της ψυχής τροφή, δίνεις φτερά στο σώμα, πάμπολλες λέξεις ξεγεννάς στου καθενός το στόμα, γίνεσαι στην πρωτοχρονιά νύφη πολλή αγαπητή που δυστυχώς πυκνά συχνά έχεις μικρή ζωή.   Και να που φέτος μόλις έχεις Ελπίδα γεννηθεί και σε πολλούς πληγώνεσαι, φεύγεις απ' τη ζωή... Στο Κίεβο πέφτουνε ξανά βόμβες που όλεθρο σκορπούνε, στην Ιαπωνία ο σεισμός και πόσοι επιζούνε;   Στο λίγο χρόνο που άρχισε μόλις στις πρώτες ώρες σε δυστυχήματα βαριά παιδιά, νέοι και κόρες σβήσανε αποτρόπαια μαζί με τις ελπίδες που η μοίρα τους εκάρφωσε σε μυτερές λεπίδες...   Μα κι αν Ελπίδα ξαφνικά για κάποιους έχεις σβήσει, με αγάπη άλλους στα βάσανα τους έχεις αναστήσει.     2024 ©G.T.