Φιοντόρ Μιχαήλοβιτς Ντοστογιέφσκι

 

Φιοντόρ Μιχαήλοβιτς Ντοστογιέφσκι
 
 
Θερμόαιμος επαναστάτης στα 22 του ο φοιτητής Φιοντόρ
Μιχαήλοβιτς Ντοστογιέφσκι σε άνεμο ...δέκα μποφόρ
τον Τσάρο θέλει να σκοτώσει, αποτυγχάνει, συλλαμβάνεται
σε απαγχονισμό καταδικάζεται που ακυρώνεται, δεν χάνεται.
 
Τέσσερα χρόνια κάθειρξη σε Σιβηρίας φυλακή
και σ' έργα καταναγκαστικά αφόρητη να γίνεται η ζωή
με μόνη του εκεί παρέα κιτρινισμένη την Αγία Γραφή
που μια γιαγιά του είχε δώσει νάχει στην κρύα φυλακή.
 
Εκείνος όμως άθεος τα της Γραφής λέει θρησκολειψίες
και ούτε λίγο ούτε πολύ ανόητες δεισιδαιμονίες
έχοντας τις σελίδες Της προσάναμμα στην πίπα του
κλεισμένος στο ψυχρό κελί μικρής χαράς τουλίπα του.
 
Αφού είχε λοιπόν «καπνίσει» το Ευαγγέλιο κατά Ματθαίο,
το κατά Μάρκο ύστερα χωρίς να το θεωρεί ακραίο,
άρχισε τότε να «καπνίζει» τον Ευαγγελιστή Λουκά,
που είπε από περιέργεια μία σελίδα του διαβάσει σοβαρά.
 
Τότε έπεσε πάνω στην παραβολή του άσωτου υιού
μες στο μυαλό του έλαμψε σκηνή του επαναπατρισμού
πίσω σε έναν Πατέρα που δεν θα ρώταγε ποτές
«πού πήγες, που ευρέθηκες, Γιέ μου, τί έκανες εχτές;».
 
Πατέρας που δεν θα έθετε όρους ή  προϋποθέσεις
τον άσωτο γιό του θα αγκάλιαζε και θάβαζε στις πρώτες θέσεις...
Και να που ο τότε μελλοθάνατος Φιοντόρ την αγκαλιά αυτή,
ένιωσε, μέσα της έμεινε πιστός σε πολυτάραχη ζωή.
 
Στα 60 του που πέθαινε στο προσκεφάλι του η Αγία Γραφή
σαν παρακαταθήκη εις τον πρωτότοκό του γιό γι' Αυτή
να τη διαβάζει πάντα, ήταν η εγκάρδια προτροπή του
μη λείψει ο γλυκός Ιησούς ποτέ απ' τη ζωή του.
 
«Πιστεύω, θα γράψει, τίποτε πιο όμορφο, βαθύτερο, πιο λογικό,
πιο ζωντανό και τέλειο νάν' απ' τον Ιησού Χριστό
κι αν κάποιος μου απεδείκνυε, είναι η Αλήθεια εκτός Χριστού,
θα έμενα εκτός Αλήθειας και στη γλυκιά αγκαλιά Αυτού!…».
 
 

2024©G.Tzivras