Listen to my poem

ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ BRILLO BOX (*)   Mio a dattamento poetico dal <OLTRE IL BRILLO BOX> italiano di Ivan Pozzoni Ποιητική μου μεταφορά από τα ιταλικά <ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ BRILLO BOX> του Ivan Pozzoni       Η έρευνά μου για τη μορφή γραφής βρίσκεται πέρα από το Brillo Box, π ετάω τους στίχους μου στο χρηματοκιβώτιο έτσι όπως στο Fort Knox, η εκκίνηση, η επανάληψη, η αναπαραγωγή δίνουν ισόβια κάθειρξη εις την πρωτοτυπία των αιωνόβιων διευθυντών περιοδικών που έχουν πλέον ξεχαστεί σε σκέψη λε ί α, άλλωστε είναι γνωστό , οι οδοντοστοιχίες δεν πρέπει να διεγείρονται από έξυπνες ιδέες, δ ε χ όμενες στίχους σε τραγούδια προσφέροντας δόξα μόνο μέχρι τα δόντια τους , παρέες μ α ς, π ου έφηβο ι σαραντά ρηδες τους έχει δοθεί η δίαιτα του καθηγητή Μπιρκενμάιερ, ώρα να μπει δι ά γν ω σ η , οκταγενή παιδιά κάπου εκεί με λίγη δόση Αλτσχάιμερ .   Η μόδα τώρα του καταξιωμένου κριτικού είναι να γαβγίζει στις επιτυχίες του μινιμαλισμού. Μιλανέζοι ή Ρωμαίοι σ το πανδο...

  Η ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΕΝΗ  ΓΕΝΙΑ   Ποιητική μεταφορά από το ιταλικό πρωτότυπο < Η ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΕΝΗ  ΓΕΝΙΑ> του Ivan Pozzoni Adattamento poetico dall'originale italiano <LA GENERAZIONE BOMBARDATA> di Ivan Pozzoni   2025©G . Tzivras   Ταλαιπωρ ημένος ανάμεσα σε ανώνυμους βάρδους, σανίδες ήχου που ξεπερνιούνται α πό τον δυνατό μου πονόδοντο, καλώ σε δράση τέρατα καλυμμένα που κοιμούνται σε πόνο κι αγωνία κάτω από τους βομβαρδισμούς , τους επιδέξιο υς σχοινοβάτες στις χορδές γοητείας ή της απογοήτευσης, διακοπτόμενο υς αστέρες , κομήτη αναβάτες.   Τ ου Maurizio Costanzo Show δεν θέλαμε να ακούμε τις επιθυμίες α π ’ τη δεκαετία του '80 βγαίνουμε στους δρόμους μ’ ελπίδες κι αγωνίες κάποτε για να τραγουδήσουμε , μα και σα ζώα φορτίσουμε τις μπαταρί ες χωρίς το φόβο σ ε ι ντρ ί γκ ες πο ύφτιαξαν πολιτικ οί ελεύθερο ι σε αμηχανίες.       ----------------------------------------------------   LA GENERAZIONE BOMBARDATA ...

  Πέθανε η Ebru, Ζήτω η Ebru! (*)   Από την ποιητική μου συλλογή « ΕΝ ΣΥΝΤΟΜΙΑ »     Στις 27.8.2020 έφυγε η Ebru που 238 ημέρες στη μπουζού σε απεργία πείνας ήταν εκεί σε αβάσταχτη τούρκικη φυλακή απ' όπου άκρως εξασθενημένη την είχαν καταδικασμένη την φέραν στο νοσοκομείο την είχαν γιά τρελοκομείο που σαν γυναίκα είχε τολμήσει παραδικαιοσύνη αμφισβητήσει στο Σουλτανάτο της Ανατολής δικαιοσύνης Ερντογκανικής με ανύπαρκτες έννοιες δικαίου τέλους της μη αποφευκταίου που θαρραλέα είχε αποφασίσει θυμάτων δίκιο να υπερασπίσει, η Ebru Timtik επέμενε με θάρρος έμεινε στο παράδειγμά της φάρος πως παραπάνω απ' τη ζωή στέκει Δικαιοσύνης η Ηθική , σ ε 13 χρόνια είχε καταδικαστεί με 18 ακόμη δικηγόρους φυλακή που τρομοκράτες είχαν πεί ο Ibrahim, ο Mustafa και η Helin του Grup Yorum επέθαναν σ την φυλακήν μετά από 300 μέρες αγωνίας και πείνας μέχρι τέλους απεργίας. Έφυγε σιωπηλή η ηρωίδα Ebru και αν την ψάχνεις θα την βρεις παντού στις γειτονιές των Αθανάτων αειθαλών, αιών...

Όποιος το καταλάβει είναι καλός Adattamento dal <CHI CI CAPISCE È BRAVO> italiano di Ivan Pozzoni Μεταφορά από τα ιταλικά <CHI CI CAPISCE È BRAVO> του Ivan Pozzoni   Αν δεν με λέγαν Νίμπιο, όποιος το καταλάβει είναι καλός να γράφω θάθελα το στίχο του Ντόλτσε Στιλ Νόβο που είναι δυνατός   κανείς μην επιστρέψει στους τάφους του, σε στυλ Βόλτα Γκαμπάνα, σοκαρισμένος που η Νεράιδα είδε να έλκεται από του Ντούρενταλ καμπάνα.   Η Αλέττο ήταν μανία της Αινειάδας σε μια ταινία πορνογραφική στις κορυφές του Παρνασσού στίχους να γράφει σε ποίηση όμορφη, υψηλή αποτυγχάνοντας –όπως οι Τζουλιάνις– να γράψουν μέτρα στον Ανάπεστο τα περιοδικά να απαντούν: «200 χρόνια πίσω προ Χριστού σε στίχο άπιαστο».   Αν δεν με λένε Γκρίσο, όποιος καταλαβαίνει θα τονε πω καλό, η Μαλένα Μαστρομαρίνο παίζει στο Ουτσέλλι ντι ρίβο, είναι σε κόμμα δημοκρατικό την ολγκετίνε και την ολγκετίνι η λίστα Φόρτσα Ιτάλια αναμασάει οι Ρόλλινγκ Στόουνς καυχιόνται ότι ο Σαλβίνι σε πόρνες θα μας π...

  Στην Αυτοθυσία Του   Στον κόσμο που χανότανε μέσα στου κράτους ψέμα του φλόγα θυσίας φούντωσε, έλαμψε μες στο αίμα Του, φλόγα που δεν την έσβησε και η πιό άγρια μπόρα, η δε αλήθεια που έφερε συντάραξε τη χώρα.   Ποιό δάκρυ για τον πόνο Του και ποιά φωνή εβγήκε; Το δίκιο Του είχε χαθεί σε πίκρας γη που μπήκε κι αν όλα αυθόρμητα έδωσε, σώμα Του και ψυχή εβρήκε ανταπόδωση σε φονική σκληρή οργή.   Πίστη Αυτός διέδωσε φάρο λαμπρό και μόνο κι αν μύριες άγριες κραυγές την έπνιγαν στο χρόνo, η αγκαλιά που άνοιξε Αυτός διέλυε τη θλίψη, κάποιος εχθρός της θύμωσε, είπε να την συνθλίψει.   Εις την αυτοθυσία Του επήρε όλο το μίσος, ο κόσμος έκρινε με εγωισμό με λόγο ύπουλο, ίσως... Μα όσο κι αν σκόνη στο μετά αυτά θέλει να θάβει, η μνήμη τ’ αποκαθιστά, σαν μια φωτιά που ανάβει.   Η αυτοθυσία Του έμεινε αιώνιο σύμβολο αγάπης που όσοι την κατάλαβαν, λευκός τε και αρ άπης, στης νέας θρησκείας αγκαλιά βρήκανε νέα σκέψη που στον αγώνα τον καλόν δόξας φέρνει τη στέψη. ...

  Ο ΔΥΝΑΤΌΣ -Μ. ΒΔΟΜΆΔΑ (2025)   Γιατί Τον είπαν Δυνατό διάλεξαν το επίθετο αυτό; Τι άραγε είχε κάνει ώστε η δόξα Του να φτάνει πέρα από Τέλος και Αρχή πέρα από Δύση και Ανατολή; Αδύναμους έκανε ν' αντέχουνε με όση Δύναμη έχουνε σ' άκρατη αδυναμία τους πήρε την αγωνία τους στα έργα και στα λόγια έφερε στα ανώγια παράδειγμα αντοχής μα και ουράνιας ανοχής όποιας συκοφαντίας κακόβουλων κακίας κόλαφους και ραπίσματα κι όλα του μίσους πείσματα δεν τον ακούμπησαν ποτές οι απαντήσεις του πολλές μοίραζαν ηρεμία θαυμαστή στων πονεμένων την ψυχή να φέρνουνε τη θαλπωρή οι αδύναμοι αίφνης δυνατοί διόλου δεν ήταν λιγοστοί να τον θαυμάζουν λένε Δυνατό που είχε δείξει στο Κακό πως κι αν υπήρχε ήτανε περιττό κι όταν παρόλα αυτά αυτοί που φαίνονταν τώρα δυνατοί χωρίς να ξέρουν το γιατί Του βασανίσαν το κορμί μέχρι θανάτου μιαν αυγή ξύπνησαν σε μια μέρα βραχνή η φωνή του αγέρα να ψάχνουνε τον Δυνατό έχοντας μέσα τους κενό... Τοτε του κόσμου οι Χριστιανοί μαζί και η ίδια η ζωή τους έδειξαν τον Δ...

  Άνθρωποι και ανθρωπάκια   Από την ποιητική μου συλλογή « ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ »   Γέμισε η κοινωνία μας μ' Ανθρώπους κι ανθρωπάκια που ψάχνουνε αξίες τους σε δρόμους και δρομάκια, κακοί μες στον Παράδεισο κι εκεί να εγκληματούν κάποιοι καλοί στην Κόλαση Α γάπη  ακόμα  να σκορπούν.   Κάποιοι το φως αντανακλούν άλλοι τη σκοτεινιά ζητούν κάποιοι να μένουν όρθιοι και άλλοι να παραπατούν οι δυνατοί με την ψυχή νάχουν γεμάτη φως και ανθρωπάκια που Καλό τους λείπει παντελώς.   Κι αν ο Καλός τις γέφυρες με αγάπη χτίζει και στοργή, γκρεμίζουν τα ανθρωπάκια με φθόνο αυτές στη γη κι έτσι που η ζωή μας δίνει τις απαντήσεις στα γιατί καμιά αξία δεν κρύβεται σε πλούτο ή μορφή.   Αξίες κρατούν αγωνιστές, με φως   διαλύουν το σκοτάδι, οι κακομαθημένοι είν' σκιές που εκμεταλλεύονται το χάδι... Άνθρωποι κι ανθρωπάκια φτιάχνουνε τις διαδρομές τους στο μονοπάτι της ζωής με τις επιλογές τους.   2025©G.Tzivras

  Σονέτο στην Απογοήτευση   Από την ποιητική μου συλλογή "ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ"     Τα όνειρ ά του έγιναν σκιά και δεν ξαναγυρίζουν αραδιασμένες μνήμες του που την καρδιά ραγίζουν σαν φλόγα που αίφνης έσβησε μες στη νεροποντή, χάθηκε η ελπίδα απότομα σε μια κρύα σιωπή.   Στο δρόμο που έτσι άνοιξε βαθύ είναι το σκοτάδι κάθε χαρά έχει χαθεί μαζί και κάθε χάδι σκληρή η προσπάθεια της ψυχής παλεύει για να ζήσει, αν και που ζει λέει ποτέ δεν θα ξανακερδίσει.   Η Απογοήτευση φίλη πιστή του έχει απομείνει στην αγκαλιά της τον κρατά πικρό νερό του δίνει και πως στα μέσα του θα βρει την όποια δύναμη κρυφή λύπες να ξεπεράσει, στην όχθη της χαράς να βγει;...   Αν τύχει η Απογοήτευση πούρθε νάναι μεγάλη υπάρχει μη ξεχνάς η δύναμη που   βγάζει από τη ζάλη.   2025©G.Tzivras

  Στα όρια της αγάπης   Από την ποιητική μου συλλογή "ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ"     Το φως που πάντα έδινε άγριο χέρι τώρα σβήνει με το μαχαίρι που κρατά πόνο μονάχα δίνει. Πόσο η καρδιά του το μπορεί ακόμα ν' αγαπάει έτσι που η κακιά στιγμή τον φέρνει και τον πάει;   Κακός ήρθε και σκότωσε την οικογένειά του διέλυσε το σπίτι του και την ευγένειά του, που και πως δύναμη να βρει να μείνει στην Αγάπη, υπάρχει κάποια συμβουλή, υπάρχει κάποιο χάπι;   Πως θα μπορέσει άραγε μες στην αγάπη κρατηθεί που ο πόνος του μεγάλωσε κι έχει ραγίσει την ψυχή στα άκρα της αγάπης όρια που η λογική σωπαίνει κι ο φόβος με το θάνατο δρεπάνι του κραδαίνει;...   Δεν ξέρω εγώ στη θέση του αν στην αγάπη θάχα κρατηθεί, το μάγουλο θα γύριζα ή θάχα άγρια εκδικηθεί. Και ποιός θάχε τη δύναμη παράδειγμα Εκείνου μιμηθεί, εχθρό του συγχωρέσει και τη χαρά του ξαναβρεί;   2025©G.Tzivras

  Χαμένο Χιούμορ    Από την ποιητική μου συλλογή « ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ »     Ξέφυγε κάποτε το χιούμορ του και πήγε βόλτα μακριά, του φάνηκε πως έτρεχε στην πέρα πάνω γειτονιά, γελούσε αυτό, επείραζε πολλούς κ α ι έκανε αστεία μάλλον το είχε χάσει δια παντός, οποία δυστυχία!   Το γύρεψε πίσω από ‘ κείνα τα ωραία λόγια τα παλιά στις μέρες που θυμότανε χρόνια του παιδικά, σε χιλιαδυό ανέκδοτα, σ' αστείες γκριμάτσες και τρελές, δεν τόβρισκε πούχε χαθεί σε κάποιες άγνωστες στροφές.   Μήπως το είχε πάρει κάποια πλευρά του σοβαρή που τώρα του μιλάει με αυστηρή φωνή; Μήπως η γκρίνια το έθαψε στα πιο βαθιά νερά και ξέχασε έτσι να γελάει έστω για μια φορά ξανά;   «- Ψάξε !» του είπα «Ν α το βρεις σ' ένα παλιό ίσως γραφτό σου πάρτο από εκεί που χάθηκε στο Τώρα φέρτο στο Εδώ σου, ψάξε σ’ ένα τραγούδι που τραγουδάει το βιολί γιατί χωρίς αυτό θα δεις το νόημα έχει χάσει η ζωή!   2025©G.Tzivras